[หยาดฝน]

หลังจากนั้นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ได้เสวยวิมุติสุข ทบทวนหลักธรรมต่าง ๆ ที่ได้ตรัสรู้เป็นเวลา ๔๙ วัน แล้วก็มาใคร่ครวญว่า หลักธรรมนี้ช่างละเอียดลึกซึ้งจริงหนอ เกิดความขวนขวายน้อยว่า มนุษย์ทั่วไปน่าจะรู้ทั่วถึงธรรมนี้ไม่ได้ องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงไม่คิดที่จะแสดงธรรม

ท้าวสหัมบดีพรหมซึ่งเป็นใหญ่ในหมู่พรหมทั้งหลายเห็นดังนั้น จึงได้ลงมาอาราธนาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในลักษณะที่กล่าวว่า มนุษย์ที่จักษุมีธุลีน้อยนั้นมีอยู่ สามารถรู้ทั่วถึงธรรมได้ ขอพระองค์ท่านจงแสดงธรรมเถิด

ถ้าจะว่าไปแล้วว่า ทำไมถึงต้องให้ท้าวสหัมบดีพรหมมาบอก พระพุทธเจ้าถึงจะรู้ว่าคนที่บรรลุธรรมได้นั้นมีอยู่ ซึ่งความจริง องค์สมเด็จพระบรมครูท่านรู้อยู่แล้วแต่เป็นธรรมเนียมว่า การจะทำสิ่งหนึ่งประการใดต้องมีคนเชิญ หรืออกปากให้ช่วยกระทำก่อน ถึงจะรับทำตามนั้น ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วสมัยนี้เด็กวัยรุ่นเขาบอกว่า "เผือก"..!