ตอนเย็นน้ำหมด ช่วยเณรปล้ำกับเครื่องสูบน้ำพักใหญ่กว่ามันยอมทำงาน เล่นเอาเปียกโชกไปครึ่งตัว ทำวัตรเย็นแล้วลงไปดูความเรียบร้อยอีกรอบ เอ๊ะ..กลิ่นอะไรหอมอ่อน ๆ โน่น..ดอกวาสนาช่อยาวเกือบเมตรคือเจ้าของกลิ่น..!
ดวงครูบาน้อยท่าจะรุ่งจริง ๆ ปกติต้นวาสนาออกดอกยากเหลือเกิน แต่ท่านคงไม่ใส่ใจกับสิ่งภายนอกแบบนี้เท่าใดนัก สูบน้ำเสร็จก็ดับเครื่องไฟ เณรขอขึ้นมานอนข้างบนด้วย พอค่ำแล้วอิ๊กคิวซังแกมีตาขาวมากกว่าตาดำแฮะ..! ที่จริงก็น่าเห็นใจ เพราะเณรยังเด็กเหลือเกิน
-------------------------
หมอกลงหนักมาก มองไปทางไหนก็ขาวโพลนไปหมด ขนาดสองโมงเช้าแล้วยังไม่อยากจะจาง อาการไข้ลดลงบ้างแล้ว อาหารเช้ามากกว่าเมื่อวาน ฉันของโยมคนละช้อนก็แทบแย่แล้ว แต่โยมไม่เข้าใจ บอกว่า “ครูบาไทยคงฉันแกงแบบพม่าไม่เป็น...”
สายหน่อยท่านญาณะกับท่านจันทะเดินทางกลับจากสองแควมาถึง เณรโซได้เพื่อนคุย ส่วนอาตมานั่งทบทวนมหาสติปัฏฐานสูตร ยิ่งป่วยยิ่งประมาทไม่ได้ ฉวยปุ๊บปั๊บตายไป ถ้าต้องเกิดใหม่อีกละก็เวรกรรมเป็นแน่แท้ เกาะพระนิพพานไว้เป็นดีที่สุด..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-02-2013 เมื่อ 02:52
|