[คิมหันต์]

กราบบูชาและทำบุญกันแล้ว ออกมาหาซื้อรูปเป็นที่ระลึก มันไม่ได้อย่างใจ อาตมาเลยปีนลงข้างโบสถ์ เดินไปตามโขดหินกลางทะเลเพื่อถ่ายรูปเอง ปลาตีนกระโดดหนีกันปรูดปราด หินก็มีแต่เพรียงคมเหมือนมีดโกน อยากได้รูปสวยมันก็ต้องลงทุนกันบ้าง...

รูปที่อุตส่าห์ลงทุนปีนลงทะเลไปถ่ายเอง

กลับขึ้นมาฉันน้ำตรงลานจอดรถ จ่ายไป ๒๕๐ จั๊ต นายหม่องฉวยแบ๊งค์สิบใหม่เอี่ยมทั้ง ๒๕ ใบของอาตมาไป เอาแบ๊งค์ห้าสิบเหี่ยว ๆ ของตัวเองให้แม่ค้าแทน ทิดจิตรคนเดียวไม่ยอมกินน้ำอะไร บอกว่าจะรอไปกินน้ำมะพร้าวที่ชายหาดแซ็ตแซเลยทีเดียว โบราณว่า “อย่าหวังน้ำ บ่อหน้า” ถ้าเขาไม่มีมะพร้าวขายแล้วจะรู้สึก..!

บ่ายมากแล้วจึงต้องรีบทำเวลา หลังจากเฉี่ยวเกวียนกับจักรยานไปอย่างละคัน ก็มาถึงชายหาดตอน ๑๖.๓๐ น. ไม่มีใครยอมลงเล่นน้ำทะเล นอกจากท่านป๊อปที่ดันไปอาบน้ำจืดแทน อาตมาสอนทิดจิตรให้เลือกมะพร้าวอ่อน อดีตนักกินมะพร้าวมืออาชีพมาเองอย่างนี้รับรองไม่ผิดหวัง...

สุสานทหารฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่ ๒ ที่เมืองตันบวยเซียท

ขากลับแวะถ่ายรูปที่สุสานทหารตันบวยเซียท จากนั้นรูดยาวมาบ้านกำมะแว็ด เข้าวัดดั๊ดดอป็องชก (รวมพระธาตุ) ที่เขาสรรหาพระบรมสารีริกธาตุ และพระธาตุพระอรหันต์ มาบรรจุในภาชนะสวยงาม และประดับไฟสารพัดสีถวายบูชาไว้จนละลานตา...