[เถรี]

“ไปถึงทางด้านวัดหนองม่วงเกือบ ๆ จะบ่ายโมง ก็แจ้งกำนันหน่อย (นายวิริยะ กิตติกำจาย) กำนันตำบลหนองโพ ที่เป็นประธานคณะกรรมการจัดสร้างวัตถุมงคลว่า “ขออนุญาตนั่งเสกเลย” กำนันบอกว่า “วัตถุมงคลยังมาส่งไม่ครบครับ” อาตมาก็เลยต้องนั่งไปเรื่อย ครบไม่ครบเราก็ว่าของไปเรื่อย ของจะอยู่ใกล้จะอยู่ไกลพระท่านสงเคราะห์ได้อยู่แล้ว

ปรากฏว่าของมาก่อนเวลาที่ตั้งใจไว้ ก็เลยกลายเป็นเรียบร้อยดีทุกประการ ลืมตาออกมาเห็นคุณไก่ บ้านฆ้อง (คุณปริญญา นัทธี) ท่านเป็นเซียนพระ อาตมาก็เลยขอโทษขอโพยท่าน ขออภัยที่มาผิดเวลา เพราะว่าเขานัดเวลาพุทธาภิเษกไว้ตอน ๑๕.๑๙ น. แต่อาตมาต้องวิ่งกลับสามชั่วโมงให้ทันห้าโมงเย็น ถ้าเริ่มเสก ๑๕.๑๙ น. กว่าจะเสร็จก็สี่โมงกว่า กลับไปไม่ทันงานอย่างแน่นอน

เซียนไก่บอกว่า “ไม่เป็นไรครับ แค่หลวงพ่อมาให้ ผมก็ดีใจแย่แล้ว” วิ่งกลับไปสามชั่วโมง กลับไปถึงก่อนห้าโมงเย็นไม่กี่นาที หายใจยังไม่ทันจะเต็มปอดก็ได้เวลาเปิดงาน

แต่ละวันงานก็เป็นอย่างนี้ วันไหนมีงานเดียวถือว่าดวงเฮงมากเลย ทำงานแบบคนที่มีวันนี้วันเดียว เพราะฉะนั้น..ต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด พรุ่งนี้จะมีหรือไม่มีก็ไม่ว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว”