[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “กำลังใจเด็กวัดท่าขนุนกับแม่ชีสู้ชาวปิ๊กมี่ไม่ได้ เห็นเครื่องสังฆทานเต็มกุฏิแม่ชีแล้วแทบจะนั่งร้องไห้ ทำอะไรไม่ถูก พวกปิ๊กมี่เป็นชนเผ่าพื้นเมืองแอฟริกา ตัวเล็กนิดเดียวเหมือนอย่างกับเด็กแคระบ้านเรา แต่กำลังใจเหลือล้น ย่องตามฝูงช้างไปแล้วก็เอาหอกแทงเอ็นขา พอช้างล้มก็ช่วยกันชำแหละ คติพจน์ของชาวปิ๊กมีก็คือ “ช้างตัวใหญ่แค่ไหนก็ค่อย ๆ กินไปทีละคำ” สามารถเอามาเป็นหลักในการทำงานใหญ่ ๆ ของเราได้”