[เถรี]

จะว่าไปแล้วอาตมาเห็นว่ารัฐบาลของเราตั้งโจทย์ผิด ซึ่งในการตั้งโจทย์ผิด คำตอบจะถูกก็ย่อมเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะบรรดาพระของเราเป็นผู้นำชุมชนโดยพฤตินัย ก็คือไม่ว่าจะอยู่ในชุมชนไหนก็ตาม พระก็คือศูนย์รวมของชุมชนนั้น เจ้าอาวาสก็คือผู้นำของชุมชนนั้นโดยพฤตินัย

ในเมื่อเป็นลักษณะอย่างนั้น ถ้ารัฐบาลให้เกียรติว่าพระเป็นผู้นำ ก็แค่เข้ามาหา พอถึงเวลาขอร้อง พระก็พร้อมที่จะทำให้ทุกอย่าง ถ้ามาในลักษณะอย่างนั้นอาตมารับรองว่าทั่วประเทศจะสงบเรียบร้อย...ไม่มีปัญหา แต่ว่ารัฐบาลไปตั้งโจทย์ผิด ไปตั้งโจทย์ในลักษณะว่าเห็นพระเป็นศัตรู ที่อาตมากล้าพูดเพราะว่าการแสดงออกของเขาเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ในเมื่อตั้งโจทย์ผิดเห็นพระเป็นศัตรู ก็เป็นอันว่าบรรลัยสิ ถ้าเกิดว่าท่านไม่ได้ใจเย็นอย่างอาตมา ไปปลุกระดมชาวบ้านให้ต่อต้านรัฐบาลเข้า ก็จะเดือดร้อนกันอีก

ในส่วนนี้อาตมาอยากจะบอกว่า บางทีการขึ้นไปเป็นผู้มีอำนาจก็ไม่ใช่ว่าท่านจะมีความคิดแบบนั้น แต่เกิดจากการกระตือรือร้นสนองงานจนเกินเหตุของบรรดาลูกกระจ๊อก คิดว่าทำอย่างนี้แล้วจะ เก่ง เท่ เก๋ ฉลาด น่าจะดูดีในสายตาของเจ้านาย แต่กลายเป็นหาเรื่องให้เจ้านายหัวหงอกเพิ่มขึ้นทุกวัน ถ้าเป็นอาตมา...ลูกน้องโง่ ๆ แบบนี้สั่งประหารหมดไปนานแล้ว...!