[เถรี]

มีคนเลียนแบบเอากระดาษทรายขัด เอาน้ำมันลงลูกประคำ ทำอย่างไรก็ไม่ได้อย่างนั้น เพราะลูกประคำนั้นขี้ฟ้อง คนใช้ประคำถ้าไม่นับจริง ๆ ก็จะไม่สวย ประคำเส้นนั้นขาดจนนับครั้งไม่ถ้วน ขาดเมื่อไรก็ต่อใหม่ เพราะวัน ๆ ต้องนับดูว่าภาวนามากี่รอบ พอทำไปก็มีความคล่องตัวอย่างที่เห็น

ถ้าหากคนอื่นกล่าวถึงก็น่าจะยกตัวอย่างได้ เพราะว่าเก้าปีแรกที่ออกจากวัดท่าซุง อาตมาสร้างวัดไป ๗ วัด มีอยู่สามวัดที่มีแต่พื้นดินเปล่า ๆ ให้เลย เกาะพระฤๅษีใช้เวลาการสร้าง ๑๓ เดือน วัดพุทธบริษัทใช้เวลา ๕ เดือนกว่า ๆ อยากจะบอกว่า ถ้าเงินพร้อม ของพร้อมทุกอย่างก็เสร็จเร็ว ถึงได้อยากให้พวกเราทำอะไรแบบนี้บ้าง ชอบใจพระคาถาบทไหนก็ทำบทนั้น ชอบใจกรรมฐานกองใด ก็ทำกองนั้น เอาให้เห็นผลจริง ๆ ถึงเวลาเราไปประกาศตัวว่า เราเป็นลูกศิษย์สายวัดท่าซุง เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อฤๅษี จะได้พูดได้เต็มปากเต็มคำ

เหมือนกับคำพิจารณาของพระ มีอยู่ข้อหนึ่งว่า บรรพชิตพึงพิจารณาอยู่เนือง ๆ ว่า คุณวิเศษของเรามีอยู่หรือไม่ เพื่อจะได้ไม่เก้อเขินเมื่อเพื่อนสหธรรมิกไต่ถามเอาจริงเสียทีดีไหม ? เดี๋ยวอาตมาจะนำกองทัพไปลุยกับเขาเอง

บางคนอยากได้ฤทธิ์อยากได้อภิญญา ถามว่าภาวนานานเท่าไร...ครึ่งชั่วโมง ครึ่งชั่วโมงไม่รู้ว่ากำลังใจได้ดีหรือไม่ได้ดี แต่อีก ๒๓ ชั่วโมงครึ่ง ลอยตามน้ำตลอด แล้วจะไปเอาดีได้อย่างไร ? ขนาดครึ่งต่อครึ่งยังไม่ได้เรื่องเลย