[เถรี]

การรื่นเริงในธรรม ขณะเดียวกันให้ระมัดระวังจิตใจของเราด้วย อย่าให้ฟูมาก ถ้าหากว่าฟูมาก ถึงเวลาฟุบก็ฟุบแรง ต้องคอยระมัดระวังกำลังใจของเรา กระทบสิ่งที่ดีอย่าให้ฟู กระทบสิ่งที่ไม่ดีอย่าให้ฟุบ พยายามทรงกำลังใจเป็นกลาง ๆ ให้ได้ ถ้าทรงกำลังใจเป็นกลาง ๆ ได้ ไม่ยินดีไม่ยินร้าย โอกาสที่เราหลุดพ้นก็จะมีมาก แต่ถ้าเรายินดียินร้ายกับอะไรง่าย โอกาสที่จะหลุดพ้นก็ยาก

เพราะทันทีที่ไปยินดีหรือยินร้ายก็ตาม จะตกเป็นทาสกิเลสทันที ยินดีเป็นโลภะกับราคะ ยินร้ายเป็นโทสะกับโมหะ กินเราทั้ง ๒ ฝั่งเลย ต้องผ่ากลางไปอย่างเดียวถึงจะรอด เพราะฉะนั้น..มัชฌิมาปฏิปทาต้องกลางทุกอย่าง ในขณะเดียวกันคำว่า "กลาง" ในหลักการปฏิบัตินั้น ไม่มี ๕๐ เปอร์เซ็นต์ ขึ้นอยู่กับกำลังใจ ขึ้นอยู่กับบารมีที่เราสั่งสมมา