[เถรี]

โยมในที่นี้มีกี่คนที่รู้จักว่าต้นไข่เต่าหน้าตาเป็นอย่างไร ? ไม่รู้จักเลยใช่ไหม ? ถ้าเข้าป่าเจอดงไข่เต่าอาตมาก็สบายอยู่คนเดียว หลอกให้คนอื่นไปไกล ๆ แล้วตัวเองนอนกินคนเดียวเลย ต้นไข่เต่าเป็นไม้สูงจากพื้นประมาณศอกเดียว ใบสีเขียวเข้ม ๆ โตสักประมาณ ๓ นิ้วมือ มีลูกรี ๆ สีเหลืองอ่อน ๆ อยู่ข้างใต้ ถ้าลูกสีเหลืองนี่สุกแล้ว เก็บกินไปเถอะ ทั้งหอมทั้งหวานเลย

ลูกไข่เต่า

ถ้าให้เด็กรุ่นใหม่เข้าป่าคาดว่าอดตายแน่ ต่อให้ของกินอยู่ข้างหน้า บางทีก็ไม่รู้ว่ากินอย่างไร อาตมาเคยหลอกลุงสุบินมาแล้ว ตอนนั้นประมาณปี ๒๕๒๓ อาตมาข้ามไปที่ฝั่งพม่า ตรงท่าขี้เหล็ก สมัยนั้นเขาเปิดด่านตลอดเวลา ไม่มีการจำกัดกลางวันกลางคืน ตี ๕ กว่า ๆ อาบน้ำเสร็จสรรพเรียบร้อย ชวนเพื่อนรุ่นพี่ชื่อพี่กัลยาเดินข้ามฝั่งไป

เดินไปเดินมาเจอข้าวเดือย ที่เราเรียกว่าลูกเดือยนั่นแหละ เขาก็ตัดมาเป็นช่อ ๆ นึ่งใส่เกลือ พวกเราก็ซื้อมานั่งแทะกัน ลุงสุบินเดินมาเห็น "ไอ้สองคนนี้ทำไมหน้าเหมือนคนไทยแท้วะ ?" "แล้วลุงเห็นผมเป็นพม่าหรือ ?" "อ้าว..คนไทยจริง ๆ นี่หว่า ทำอะไรกันอยู่ ?" "กินลูกเดือยครับลุง" "มันกินอย่างไรล่ะ ?" "ขบแล้วเอาข้างในทิ้ง แล้วก็เคี้ยวไอ้แข็ง ๆ ครับ มันกรอบดี" หลอกกระทั่งลุง บาปกรรมแย่เลย หลอกให้แกกินเปลือก เราจะได้กินเนื้อคนเดียว..!

อาตมานี่คบยากนะ มีคนให้ฉายาว่า "แสบแต่ซื่อ" ไม่ใช่ซื่อแต่แสบนะ เป็นคนตรงไปตรงมา แต่เผลอเมื่อไรหลอกชาวบ้านเขา ไม่ได้หลอกให้เขาเดือดร้อนอะไรมากมายหรอก หลอกเอาสนุก ลุงสุบินลองแทะกินอยู่ ๒ – ๓ เม็ด แกก็บ่นว่าไม่อร่อยเลย แกเลยไปหาของอย่างอื่นกิน จะได้ไม่ต้องมาแย่งของเรา

ถ้าหากว่ารู้จักของกินในป่าก็พอเอาตัวรอดได้ หัวไร่ชายนามีแต่ของกินทั้งนั้นแหละ เพียงแต่ว่าเราจะรู้จักหรือไม่ ? อาตมาเคยพาคณะหนึ่งไปบึงลับแล ๒๗ คน ถึงเวลาจะให้เขาช่วย ก็ถามว่า "ใครหุงข้าวเป็นบ้าง ?" มียกมือตั้งหลายคน น่าชื่นใจมาก แล้วเขาก็ถามอย่างชัดเจนเลยว่า "เสียบปลั๊กตรงไหน ?" โอ้..อยู่กลางป่านี่นะ เอ็งจะเสียบปลั๊ก ? ท้ายสุดพระก็ต้องไปหุงข้าวให้เขากิน..! อยู่ที่บึงลับแลแล้วเสียบปลั๊ก คงต้องต้องลากสายเข้าไปสิบกว่ากิโลเมตรกว่าจะถึง..!