[โอรส]

(เล่าเรื่องไปพม่า...) สำหรับคนอื่นแล้ว เขาจะเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่สำหรับอาตมาแล้วสนุกมาก สนุกอยู่ตรงที่ว่า ได้พิสูจน์กำลังใจของตนเองอยู่ตลอดเวลา ข้ามไปทางฝั่งโน้นต้องอาศัยพระท่านตลอดเวลา เพราะว่าอาตมาเข้าไปในลักษณะการหลบหนีเข้าเมือง ถึงเวลาจะผ่านได้ผ่านไม่ได้ แต่ละด่านต้องถามพระท่านก่อน ถ้าท่านบอกว่าผ่านได้ ก็ลุยเข้าไปเถอะ ไม่มีปัญหาอะไรหรอก

ตอนที่สำคัญที่สุดคือไปติดด่านใหญ่ที่ข้ามแม่น้ำสาละวิน ตรงเมืองพะอาง เมืองหลวงของรัฐกะเหรี่ยงเขา มีจีนฮ่อขึ้นรถมาทั้งกลุ่มเลย ด่านเขาจึงต้องตรวจค้นเป็นพิเศษหน่อย เพราะพวกนี้เขาผลิตยาเสพติดขาย

ค้นไปค้นมาก็มาถึงเรา อาตมาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร นึกขึ้นมาได้ว่า หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเคยสอน คาถานารายณ์แปลงรูป ก็เลยตั้งใจนึกภาวนาคาถา นึกถึงหน้าหลวงปู่ท่านหนึ่งที่เมืองมุด่งของรัฐมอญ ชอบใจตรงที่ท่านเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ จึงนึกขอยืมหน้าท่านมาใช้ก่อน

พอยืมหน้าท่านมาใช้ ขำก็ขำ ทหารเขาสัมภาษณ์ท่านนาวินที่ไปด้วย
เขาถามว่า "พูดพม่าได้ไหม ?"
ท่านนาวินนึกว่าถามถึงอาตมา ก็บอกว่า "ได้นิดหน่อย"
เขาถามต่อว่า "มาธุระอะไร ?"
ท่านนาวินนึกได้ว่า...นี่มันถามกูนี่หว่า ก็เลยบอกไปเลยว่า "เป็นพระที่นี่เอง เป็นเจ้าอาวาสด้วย"
เขาถึงได้เลิกถาม อาตมาเองเป็นคนต่างชาติแท้ ๆ เขาเห็นเป็นพวกของเขา ไม่ถามสักคำ คนพม่าแท้ ๆ กลับโดนสอบแทบตาย..!