[เถรี]

ถาม : คนพุทธในเมืองไทยน่าจะส่งเสริมกิจกรรมแบบที่อิสลามทำละหมาดทุกวัน หรือสอนธรรมะช่วงเช้าในโรงเรียนแบบโรงเรียนคริสต์
ตอบ : ก็เพราะอย่างนั้นแหละ ความเข้มแข็งของเขาก็เลยมีมากกว่า เพราะเท่ากับเขาได้ภาวนาวันละ ๕ รอบ เราเองเอาแค่สวดมนต์เช้าเย็นยังทำไม่ได้เลย ตื่นไม่ทันบ้าง เหนื่อยเกินไปขอนอนก่อนบ้าง กิเลสชวนให้ขี้เกียจอยู่ตลอด ส่วนเขาถึงเวลาต้องทำ ทุกคนทำเหมือน ๆ กันหมด วันศุกร์วางมือไปมัสยิด ขนาดโรงเรียนไทยพุทธแท้ ๆ ถึงเวลาวันศุกร์ต้องหยุดให้เขาไปสุเหร่า

อาตมาลงไปสุไหงโกลกเมื่อไร ถ้าตรงกับวันศุกร์เขาก็จะนิมนต์ไปบรรยายธรรมในโรงเรียน เพราะไม่อย่างนั้นเด็กไทยพุทธจะไม่มีกิจกรรมอะไร เพราะเด็กอิสลามไปสุเหร่ากันหมด

ถาม : เคยเรียนโรงเรียนคริสต์เขาก็ให้เด็กสวดมนต์แบบของเขา ส่วนโรงเรียนพุทธไม่บังคับศาสนาอื่นให้สวดมนต์แบบพุทธ
ตอบ : เพราะเราอยากไปเรียนกับโรงเรียนคริสต์ เขาก็บังคับเราได้ แต่เขาไม่ได้อยากเรียนกับเรา เราก็บังคับเขาไม่ได้ ถ้าไปบังคับเขาว่า ถึงเวลาต้องมาสวดมนต์ เขาก็ลาออก ที่วัดท่าขนุนก็มี เด็กที่มาเป็นคริสต์ เป็นอิสลาม เวลาเพื่อนเขากราบพระไหว้พระกันก็นั่งเงียบ อาตมาก็สงสัย พอถามจึงรู้ว่าเป็นคริสต์เป็นอิสลาม ก็เลยบอกกับเขาว่าตอนสมัยเด็ก ๆ อาตมาไปสุเหร่า ก็ไปละหมาดร่วมกับเพื่อน ถึงเวลาอาตมาก็เรียนเกี่ยวกับศาสนาคริสต์ทางไปรษณีย์

ทุกศาสนาสอนคนให้เป็นคนดี ไม่ได้ขึ้นอยู่กับหลักธรรมว่าศาสนาไหนต้องสอนเฉพาะคนศาสนานั้น แต่ขึ้นอยู่กับตัวเราว่า ถ้าเห็นสิ่งไหนดีและเป็นประโยชน์ต่อเรา เราก็เก็บเอาสิ่งนั้นมาใช้งาน ถ้าอยู่ ๆ เขาเอาทองคำมากองไว้ตรงหน้า แล้วเขียนว่าศาสนาพุทธ ถ้าเราเป็นอิสลามมาเห็นเราจะเก็บไหม ? ก็แปลว่าในสิ่งที่ดีและเหมาะสมก็สามารถเอาไปใช้งานได้ทั้งหมด เราต้องชี้แจงให้เด็กรู้

แม้กระทั่งครูเขาก็บอกว่า ถ้าเป็นอิสลามเป็นคริสต์ให้นั่งเฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรก็ได้ แต่สำหรับอาตมาแล้วไม่ใช่..ต้องบอกให้เขาเห็นว่าประโยชน์คืออะไร เปิดค่ายพุทธบุตร ๕ วัน วันหลัง ๆ เขาก็สวดมนต์ไหว้พระกับคนไทยนั้นแหละ เพราะเขาก็คือไทย เพียงแต่ว่าเขาถือศาสนาอีกศาสนาหนึ่งเท่านั้น