[นายกระรอก]

ถาม : พระอาจารย์บอกว่า การสวดเป็นคลื่นพลังงานแผ่กระจายออกไป ซึ่งภพภูมิอื่น ๆ สามารถรับได้ แต่ทำไมคนสวดเองถึงรับรู้พลังกระแสคลื่นที่ดีแบบนี้ไม่ได้เลย ?
ตอบ : ต้องบอกว่าเครื่องรับของตัวเองห่วย ถ้าเครื่องรับดี ๆ ก็ต้องรู้ได้สิ

ถาม : บทสวดที่พระพุทธเจ้าตรัสด้วยพระองค์เอง บางบทก็มี เอวัมเม สุตังฯ คือพระอานนท์ได้ฟังมา บางบทก็ไม่มี ทำไมถึงแตกต่างกันคะ ?
ตอบ : ที่ต่างกันก็เพราะว่าโดนตัดตรงหัวออก เอาแต่เนื้อข้างใน โดยเฉพาะบางบทเขาสวดย่อ ๆ อย่างเช่นว่า ขันธปริตร เขาก็ตัดแค่ "อัปปะมาโณ พุทโธ อัปปะมาโณ ธัมโม อัปปะมาโณ สังโฆ ฯ" หัวก็ไม่มี ท้ายก็ไม่มี หรือไม่ก็กรณียเมตตสูตร เขาก็ตัดเอาแค่ "เมตตัญจะ สัพพะโลกัส๎มิงฯ" ทั้ง ๆ ที่ตอนหน้ามีอีกบานตะเกียงเลย ในเมื่อเขาตัด ๆ มา ก็เลยไม่มี ถ้าไม่ได้ตัดมาก็จะมี

ถาม : พระอานนท์ฟังมาทั้งหมดเลยใช่ไหมคะ ?
ตอบ : บางทีพระอานนท์ก็ฟังจากมหาสาวกท่านอื่น ๆ อย่างพระมหากัจจายนะบ้าง เสร็จแล้วไปกราบทูลถาม พระพุทธเจ้าท่านรับรองให้ ในเมื่อพระพุทธเจ้าท่านรับรองให้ ก็เลยบรรจุไว้ในพระไตรปิฎกด้วย

ถาม : เวลาสวดมนต์ถ้าเกิดใจสวด ...(ไม่ชัด)... ภพภูมิอื่นเขาจะได้ยินสิ่งที่เราคิดและเสียงที่เราสวดทั้ง ๒ อย่างหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : เขารู้ แต่ว่าพวกท่านทั้งหลายฉลาด ท่านเอาแต่ส่วนดี ๆ ไอ้ที่ไม่ดีของเราท่านก็ไม่สนใจหรอก