[เถรี]

เรื่องเมื่อครู่ที่จะพูดแล้วก็ลืมไป คือ ที่วัดพุทธไชโยของพระอาจารย์นิภัทร ท่านตายไปหลายปีแล้ว ท่านนั้นก็กำลังแข็ง ในตอนแรกกำลังเข้มแข็งดีมาก นั่งอยู่ที่กุฏิท่าน มองไปที่เทือกเขา หลวงตามีความรู้สึกว่าต้นไม้ตรงนั้นน่าไปนั่ง เลยถามว่าต้นอะไร ท่านบอก “ไปด้วยกัน..หลวงพี่” พอไปดูท่านนิภัทรก็เรียกคนมาตอกตรงนี้ ๆ แล้วก็หันมาบอกว่า “หลวงพี่...เมื่อกี้ที่หลวงพี่ชี้มา หลวงปู่ปานท่านกวักมือเรียก ให้มึงมานี่ แล้วท่านก็บอกให้ตั้งกุฏิปักเสาตรงนี้ ๆ” ถึงไม่ได้เห็นขนาดนั้น แต่หลวงตามีความรู้สึกว่าน่าจะไปอยู่ตรงนั้น มีอะไรน่าจะไปอยู่ตรงนั้น มีอะไรน่าเข้าไปอยู่ ก็ทำได้แค่นี้

แต่ถ้าอารมณ์ธรรมะ อารมณ์พูดอะไรออกไปตามกฎธรรมดาก็พอได้ พอสัมผัสได้ แต่ว่าจะเอาจริง ๆ แล้วต้องฟังท่านนี้พูดต่อ ...(พระอาจารย์เล็ก)...