[ตัวเล็ก]

๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๘ อาตมาและพระสุทิน แสงทอง วัดถ้ำระฆัง เกาะสีชัง จังหวัดชลบุรี ได้พากันมาบำเพ็ญภาวนาอยู่ที่ถ้ำป่าไผ่แห่งนี้ เวลาเช้าของวันที่ ๑๘ เมษายน พ.ศ.๒๕๒๘ เวลาประมาณตี ๔ (๐๔.๐๐ น.) ขณะที่นั่งบำเพ็ญภาวนาอยู่ที่ลานตรงหน้าองค์พระประธาน ในถ้ำสว่าง (ท้องพระโรง) ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของถ้ำได้ยินเสียงองค์หลวงพ่อ (พระราชพรหมยาน) วัดท่าซุง อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี ประกาศขึ้นดัง ๆ ว่า “อาจารย์สิงห์ อยู่ที่นี่ ตายที่นี่แหละ ไม่ต้องไปไหนต่อไปอีกแล้ว”

ต่อมาอีก ๓ วัน คือในเช้าของวันที่ ๒๐ อาตมาฝันว่า องค์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง ได้มายืนอยู่ที่ปากปล่องถ้ำข้างบน อาตมายืนอยู่ข้าง ๆ องค์ท่าน องค์ท่านได้ชี้มือมาที่พื้นถ้ำเบื้องล่างอาตมาเห็นเศษอาหารที่องค์หลวงพ่อเหลือไว้ในจานบ้าง (ในเวลาฉันภัตตาหาร) องค์ท่านได้เกลี่ยลงน้ำให้สัตว์น้ำได้กินมาเป็นเวลานานแสนนานนั้น ได้กลับกลายเป็นวัตถุอย่างหนึ่งเป็นกรวยก้นแหลมยาวประมาณ ๓ นิ้ว คล้ายห่อขนมได้ไหลมารวมตัวกันจนเป็นภูเขาลูกย่อม ๆ อยู่ ณ พื้นถ้ำแห่งนี้ อาตมาได้เหาะลงมาทำประทักษิณภูเขานั้น ๓ รอบแล้วก็ได้เอาธงสีเทา ๆ ปักไว้ปัจจุบันนี้ ได้สร้างพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมบรมศาสดาประดิษฐาน ปักธงชาติ และธงศาสนาไว้ ภูเขาลูกนี้ส่วนใหญ่จะเป็นหินเขี้ยวหนุมานทั้งนั้นแล้วก็สะดุ้งตื่น เป็นเวลาตี ๓ ครึ่ง (๐๓.๓๐ น.) พอดี