[เถรี]

ถาม : เมื่อเดือนธันวาคมไปงานฝึกมโนมยิทธิ พอเข้าไปงานรู้สึกว่าของขึ้น หนูก็เบรกเอาไว้ ตอนฝึกเหมือนตัวจะแตก อยากกระโดด มีความรู้สึกว่าไม่อยากจะปฏิบัติแล้ว อยากจะสบาย ๆ ?
ตอบ : ไปฝึกมโนมยิทธิเต็มกำลังเพื่ออะไร ?

ถาม : เพื่อ...?
ตอบ : แล้วพอจะไปทำไมไม่เอา ? การที่เราจะไปพระนิพพานได้ต้องตัดละ แม้แต่ร่างกายตัวเองก็ไม่ต้องการ ในเมื่อสามารถตัดละขนาดนั้นได้ ถึงจะไปได้ แล้วแค่ประเภทละความอายที่จะเกิดอาการแปลก ๆ กับร่างกาย เรายังละไม่ได้ แล้วเราจะไปได้อย่างไร ? เพราะฉะนั้น...ไปใหม่ คราวนี้อย่าไปเบรกไว้ ปล่อยไปเต็มที่ จะหกคะเมนตีลังกาอย่างไรก็ปล่อยไป

ต้องบอกว่ากลัวดี คนอื่นเขาพยายามแทบตายไปไม่ได้ แต่นี่ไปได้ กลับพยายามรั้งไว้ไม่ให้ไป เขาเรียกว่าลืมจุดหมายของตัวเองว่าไปฝึกเพื่ออะไร ฝึกเพื่อที่จะไปให้ได้ แต่พอจะไปดันไม่เอา..ไปอายเขา