[หยาดฝน]

เมื่อครั้งที่พระองค์ท่านยังดำรงขันธ์อยู่นั้น ได้มีภิกษุชาวเมืองปาวา ๓๐ รูปด้วยกัน เดินทางมาเฝ้าพระองค์ในฤดูฝน เมื่อเปียกฝนมากลางทางก็ได้รับความลำบากเป็นอย่างยิ่ง ประกอบกับบรรดาพุทธบริษัททั้งหลาย ได้กราบทูลว่า บรรดาอเจลกก็ดี นิครนถ์ก็ดี ปริพาชกก็ตาม มีการจำพรรษาในฤดูฝนตลอด ๓ เดือน จึงควรที่พระภิกษุในพระพุทธศาสนา จะได้จำพรรษาบ้าง

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นว่าหลักการนี้เป็นของดี เพราะว่าฤดูฝนนั้นการเดินทางก็ลำบาก และขณะเดียวกัน ถ้าหากผ่านไปเจอญาติโยมที่เขาศรัทธาเลื่อมใส เขาก็ต้องสละเวลาทำมาหากิน ซึ่งสมัยนั้นส่วนใหญ่ก็คือทำนา ใช้เวลานั้นมาต้อนรับขับสู้พระภิกษุสามเณร มีการเตรียมสถานที่พัก เตรียมภัตตาหาร เตรียมน้ำใช้น้ำฉัน เตรียมอาสนะต่าง ๆ ให้ เป็นต้น