[เถรี]

ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก...ให้ความรู้สึกไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ที่เราถนัดมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ ๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๐ เป็นการปฏิบัติธรรมรับปีใหม่ครั้งแรก และรับบ้านใหม่ (บ้านเติมบุญ) แห่งนี้เป็นครั้งแรกเช่นกัน ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมของเรานั้น ก็คือทำ กาย วาจา ใจ ของเราให้อยู่ในขอบเขตของ ทาน ศีล ภาวนา นั่นเอง

เรื่องของการให้ทานนั้น พวกเราให้กันเป็นปกติ ให้จนไม่รู้สึกว่าหนักใจ จึงถือว่าในเรื่องของการให้ทานเพื่อเป็นการตัดกิเลสใหญ่คือความโลภนั้น เราสามารถที่จะกระทำได้โดยสมบูรณ์

ส่วนการรักษาศีลนั้น หลายท่านยังขาดตกบกพร่องอยู่ เราต้องคอยทบทวนอยู่ทุกเช้าทุกเย็นว่า ศีลทุกสิกขาบทของเราสมบูรณ์บริบูรณ์หรือไม่ ? ถ้าเป็นฆราวาสทั่วไปก็รักษาศีล ๕ เป็นอุบาสกอุบาสิกาก็รักษาศีล ๘ เป็นสามเณรรักษาศีล ๑๐ เป็นพระก็รักษาศีล ๒๒๗ ข้อ

คอยทบทวนอยู่เสมอว่าเราตั้งใจละเมิดศีลด้วยตนเองบ้างหรือไม่ ? ถ้าเราไม่ได้ละเมิดศีลด้วยตนเองแล้ว เห็นคนอื่นละเมิดศีลเรายินดีด้วยหรือไม่ ? เรายังยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นประพฤติปฏิบัติในการละเมิดศีลบ้างหรือไม่ ?