[ทาริกา]

นั่นน่ะลูกจับอารมณ์กระแสนิพพานให้ได้ พอจับได้..ทำอย่างไรรู้ไหมลูก? วางมันลงไป ! ตายแล้วก็เป็นอย่างนี้ เห็นว่าไม่มีอะไรเป็นของเราแล้ว เมื่อกายแตกดับ เวทนาก็ไม่รบกวนร่างกาย จำอะไรก็ไม่ได้ สัญญาก็ดับไป สังขารปรุงแต่ง ทำโน่นทำนี่ก็ปรุงไม่ได้ สงบแล้ว..วิญญาณตาเห็นรูปหูได้ยินเสียงก็ไม่มีแล้ว..

เมื่อรูปแตกดับนามธรรมก็สลายไป รูปและนามมันยังไม่ใช่ของกันและกันเลย ใจมึงมันออกมาจากรูปนาม จะเป็นมึงของมึงได้อย่างไร?..ลูกเอ๊ย..ย ! "หลงว่าโน่นนี่เป็นเรา..บัดนี้เรารู้แล้ว" ก็พิจารณาหนักเข้ามาอย่างนี้เอง นี่ละเอียดเข้ามา

เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว ถ้าวันนี้เขาตายเขาก็แตกดับสลายไป อดีตของศพก็ไม่มี ก็ใจเราไม่มี ศพไม่มีอยู่ในกาลเวลาแล้ว ศีลก็บริสุทธิ์แล้ว ร่างกายก็ไม่เหลือเชื้อความพอใจแล้ว.. สิ่งเดียวที่เรารักเราพอใจที่สุดคือพระนิพพาน

(มีต่อ)