[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ถ้าคนดูของเก่าไม่เป็นอย่าไปเล่นของเก่า เพราะเทคโนโลยีสมัยนี้ทำของเก่าได้เหมือนมาก อาตมาข้ามไปเขมร เขาพาไปตลาดของเก่า เดินดูไปได้พักเดียวก็รู้สึกเบื่อ ที่เบื่อเพราะว่าไม่ชอบให้ใครมาหลอก พอเห็นแต่ของปลอมก็เลยเบื่อ หมดอารมณ์ที่จะดู

มีอยู่ร้านหนึ่ง ทั้งร้านมีของแท้อยู่ชิ้นเดียว แล้วคาดว่าถ้าจะเอาชิ้นนั้น ราคาคงแพงหูดับแน่ ๆ เลย เพราะว่าชิ้นอื่น ๆ เห็นติดราคาต่ำสุด ๑,๕๐๐ ดอลลาร์ ก็เลยอธิบายให้โยมที่เป็นคนพาไปว่า ของเก่าเป็นของที่เก็บมานานแล้ว เนื้อโลหะจะหมดประกาย และมีสนิมขึ้น ถ้าหากว่าเก่าแล้วเงาวับ สวยน่าดูแบบนั้น แสดงว่าเขาตั้งใจทำทั้งนั้นแหละ ถ้าหากว่าส่องกล้องดูจะเห็นความเก่าของพื้นผิวโลหะที่มีการหด มีการยุบตัว มีรอยสนิม ซึ่งเป็นเรื่องที่ปลอมยากมาก ไปดูแล้วรู้สึกเหมือนว่าเขาตั้งใจหลอก อาตมาก็เลยหมดอารมณ์

โยมชวนไปดูพิพิธภัณฑ์ของเขมร อาตมาบอกเขาว่าอย่าไปเลยเดี๋ยวกิเลสจะงอกงาม ไปเห็นของเก่าชิ้นงาม ๆ แล้วเดี๋ยวเกิดอยากได้ขึ้นมา นอกจากนั้นได้เข้าไปในพระราชวังเขมรินทร์ ถ่ายของที่เขาห้ามถ่ายรูปมาหลายชิ้น เจ้าหน้าที่เขามีน้อยกว่าของบ้านเรา ขนาดโบสถ์วัดพระแก้วมีเจ้าหน้าที่ดูแลพร้อม ๆ กันตั้ง ๘ คนอาตมายังถ่ายมาแล้ว

ถึงเวลาก็ถามพระท่านก่อนว่าถ่ายได้หรือไม่ ? พระท่านบอกว่าได้อาตมาก็จัดการ แต่ว่าตอนนั้นเหลือบดูด้วยว่าเจ้าหน้าที่เขาทำอะไรอยู่ เหมือนอย่างกับทุกคนพร้อมใจกันหันหลังไปทำงานอื่นพอดี เวลาท่านให้นี่คือให้จริง ๆ "