[เถรี]

หลวงพ่อฤๅษีท่านเคยเล่าเอาไว้ในปฏิปทาท่านผู้เฒ่าว่า เห็นคนจำนวนมากเดินทวนน้ำที่ไหลแรง แล้วทำท่าหมดแรงทวนน้ำไม่ไหว จะตายเสียให้ได้ ไปบอกเขาว่าให้เดินตามน้ำสบายกว่า แต่เขาก็ไม่ฟัง

ฉะนั้น..ในส่วนของบุคคลที่มั่นคงแล้ว มั่นคงในระดับต้นก็เหมือนหินใหญ่กลางน้ำ น้ำพัดมาก็ไม่หวั่นไหว ไม่ไหลตามน้ำไป น้ำแตกกระจายออกสองฟากข้างไปเอง

มั่นคงอีกระดับหนึ่งก็เหมือนกับมีตัวเองเป็นเกาะ ก็คือ ใหญ่ขึ้นมากกว่าหินทั่ว ๆ ไป สามารถที่เป็นพึ่งของคนหมู่มากให้อาศัยได้ แต่ก็ยังคงอยู่กลางน้ำ

มั่นคงในระดับที่พระพุทธเจ้าท่านต้องการ ก็คือขึ้นถึงฝั่ง แปลว่าพ้นจากน้ำโดยสิ้นเชิง ท่านทั้งสามประเภทนี้ไม่ว่าจะเป็นท่านที่เป็นหินใหญ่ก็ดี เป็นเกาะกลางน้ำก็ดี เป็นฝั่งก็ดี ถึงเวลาถ้าหากท่านเห็นเรายังเดือดร้อนอยู่ในกระแสน้ำ ก็พยายามที่จะช่วย

เพียงแต่ว่าพอท่านบอกวิธีการให้ เรามักจะไม่ค่อยทำกัน อาจจะเป็นเพราะว่าอันดับแรก ไม่รู้ตัวว่าตัวเองไหลอยู่กลางกระแสเชี่ยว ประการที่สอง รู้ตัว..แต่ไม่มีกำลังใจที่จะต่อสู้ดิ้นรนให้พ้นไป ส่วนประการสุดท้าย งอมืองอเท้ารอการช่วยเหลืออย่างเดียว ซึ่งอย่างนั้นเป็นไปไม่ได้

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดเจนว่า สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ นาญฺโญ อญฺญํ วิโสธเย คนเราจะบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ต้องประพฤติปฏิบัติเอง บุคคลอื่่นจะทำให้อีกคนบริสุทธิ์นั้นไม่ได้ บอกวิธีให้ได้ แต่ไม่สามารถจะสวด จะเสกให้ได้ ต้องใช้ความพยายามพากเพียรด้วยของเราตัวเอง

แรก ๆ ก็ต้องเหนื่อยสาหัสเพราะว่าทวนกระแสโลก แต่พอเราสามารถที่จะต้านกระแสได้ ตัดกระแสผ่าน ข้ามกระแสพ้น เราก็จะไปสุขสบายอยู่บนฝั่ง ไม่ต้องไปดิ้นรนทวนกระแสจะเป็นจะตายอย่างคนอื่นเขา คราวนี้ก็คอยชี้ทางให้เขา บอกเขาว่ามาทางไหนจึงจะรอด แต่ส่วนใหญ่บอกแล้วก็ไม่ค่อยฟัง หรือฟังเหมือนกันแต่ไปทำอีกอย่างหนึ่ง..!


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันอาทิตย์ที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๕๓