[เถรี]

พระอาจารย์หยิบซองในขันแยกออกมาเปิด ปรากฏว่าในซองเป็นทองคำ "พอเห็นแล้วต้องรู้ ...(หัวเราะ)... ไม่รู้ไม่ได้ สมัยนั่งอยู่ข้างหลวงพ่อวัดท่าซุง เวลาโยมทำบุญมา อาตมาก็มีหน้าที่แจกวัตถุมงคลตามราคา อย่างเช่นว่าทำบุญ ๑๐๐ บาท แจกอย่างนี้ ๒๐๐ บาทแจกอย่างนี้ อาตมาเองพอเวลาเขาวางซองก็แจกเลย เล่นเอาลุงเอี๊ยง ลุงพุฒิ ซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ ก็งง "ไอ้นี่แจกไม่ดูเลยเว้ย..!" ลุงพุฒิแกก็ฉีกซองตรวจดู "เฮ้ย...ถูกทุกทีว่ะ"

หารู้ไม่ว่าอาตมาอาศัยเวลานั่งข้างหลวงพ่อวัดท่าซุงนั่นแหละ ได้ซ้อมมโนมยิทธิเช้ายันค่ำ มีอยู่รายหนึ่งถวายซองมา อาตมาฉีกหย่อนลงถังขยะไปเลย แล้วส่งแหนบไปให้อันหนึ่ง ลุงเอี๊ยงตาเหลือก รีบล้วงขึ้นมาเปิดดู ปรากฏว่าเขาเอาเศษกระดาษหนังสือพิมพ์พับ ๆ ใส่มา อยากได้วัตถุมงคลแต่คงจะไม่มีสตางค์

ฉะนั้น...เรื่องของมโนมยิทธิสำคัญตรงที่ต้องขยันซ้อม ถ้าไม่ขยันซ้อมโอกาสที่สนิมขึ้นจะมีสูงมาก ระยะหลังอาตมาไม่ค่อยได้ซ้อมแล้ว รอเวลาพระหรือว่าพรหมเทวดาท่านมาสงเคราะห์อย่างเดียว ชักจะสนิมขึ้นแล้วเหมือนกัน คงต้องหาเวลาไปซักซ้อมกันอีกสักที"