[เถรี]

พูดถึงเรื่องลายมืออ่านยาก "เรื่องลายมือต้องหลวงพี่อาจินต์ของอาตมา หลวงพี่อาจินต์เห็นว่าอาตมาต้องไปเบิกธนาณัติให้หลวงพ่อวัดท่าซุง เพราะว่าช่วงนั้นอยู่เฝ้าหน้าห้องหลวงพ่อท่าน พอจดหมายมาก็แกะ ถ้าเป็นธนาณัติก็ต้องไปเบิก หลวงพี่อาจินต์เห็นก็ "เล็ก..วันนี้ไปตลาดใช่ไหม ?" "ไปครับ" "ผมฝากซื้อของหน่อย" แล้วก็ส่งใบฝากมา อาตมาก็พยายามแคะ "อ่านไม่ออกจริง ๆ ว่ะ ตัวนี้หลวงพี่เขียนว่าอะไร ?" หลวงพี่อาจินต์มองแล้ว "ไม่รู้เหมือนกัน ?" เจ้าของลายมืออ่านไม่ออก แล้วตูจะอ่านออกไหมนี่..!??

ลองไปขอดูเถอะ อาตมาก็สงสัยเหมือนกันว่า เรืออากาศโทอาจินต์ หีบพร เป็นอาจารย์ของโรงเรียนนายเรืออากาศมาได้อย่างไร ลายมือแบบนั้นคล้าย ๆ กับเชาวเลข เด็กสมัยนี้ไม่รู้จักแล้ว สมัยก่อนเชาวเลขเป็นการจดที่เป็นสัญลักษณ์มากกว่าตัวหนังสือ พอจดไปแล้วเราจะอ่านออก โดยเฉพาะพวกนักข่าวต้องเป็น เนื่องจากสัมภาษณ์สมัยก่อนหาเครื่องบันทึกเสียงยาก เวลานักข่าวสัมภาษณ์ถามเสร็จ เป้าหมายตอบมาก็ต้องรีบจดให้ทัน ลายมือหลวงพี่อาจินต์ของอาตมานี่ยิ่งกว่าเชาวเลขอีก เพราะว่าอาตมาอ่านไม่ออก เอาแค่นี้เถอะ...นินทาพี่ไม่ดี เดี๋ยวบาปกรรมตามทัน"