ถาม : ตอนที่ลาพุทธภูมิ ท่านมาทัดทานให้ทบทวน เป็นไปได้ไหมว่ามารแทรก ?
ตอบ : ก็ถ้าบารมีมากพอ ท่านจะทัดทานก็เป็นเรื่องปกติ เสียดายเรียนจะจบอยู่แล้ว กัดฟันต่ออีกเทอมเดียวไม่ได้หรือ ?
ถาม : เห็นคนเขาลากันหลาย ๆ คนครับ ?
ตอบ : ก็ของท่านเด็ดขาด ส่วนเราเด็ดไม่ขาด
ถาม : กำลังใจที่ลาฝ่อไปหมดนี่...?
ตอบ : เอาใหม่ ถ้าเด็ดขาดจริงก็ต้องลาได้
ถาม : ไม่ว่าท่านจะมาอย่างไรก็คือ ผมจะลาให้ได้ แบบนี้หรือครับ ?
ตอบ : กลัวแต่ว่าถึงเวลาก็มืออ่อนตีนอ่อน
ถาม : อย่างนั้นจริง ๆ ครับ ?
ตอบ : ตูเคยมาแล้ว ลาอยู่ ๓ รอบกว่าท่านจะอนุญาต แต่ยังให้ทำงานเก่าไปก่อน ถึงได้งานเยอะงานแยะอยู่ทุกวันนี้
ถาม : แต่ถ้าลาแล้วไม่อยากรับภาระ จำเป็นจริง ๆ ก็น่าจะได้ ?
ตอบ : สันดานเดิม ช่วยไม่ได้หรอก เดี๋ยวก็ต้องทำ
ถาม : เป็นเพราะเราตั้งสัญญาเก่าไว้หรือคะว่าเราจะทำ ?
ตอบ : ไม่ใช่...ทำเอาไว้เยอะแล้ว คนเขาก็ไม่ไปตามคนอื่น ก็ต้องแบกภาระไปก่อน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-11-2017 เมื่อ 11:00
|