[เถรี]

ในเรื่องของวิชาการต่าง ๆ ถือเป็นอันตรายต่อศาสนาของเราหรือไม่ ? จะว่าไปแล้วก็ไม่เป็นอันตรายต่อศาสนาของเรา เพราะว่าถ้าเป็นของแท้ต้องพิสูจน์ได้

แต่สำคัญที่ว่าพุทธบริษัททั้ง ๔ คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา มีความสามารถที่แท้จริงเท่าไร ? ถ้าหากเราสามารถที่จะปฏิบัติจนเข้าถึงหลักธรรมได้จริง ๆ สามารถที่จะกล่าวแก้ต่างคำตู่ของคนนอกศาสนาได้จริง เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ก็จะไม่เป็นอันตรายต่อศาสนาของเราเลย

แต่ถ้าความสามารถของเราไม่ถึง ตอนนี้จะอันตราย เพราะถ้าเขาท้าพิสูจน์ เราไม่สามารถที่จะพิสูจน์ได้ ต้องนึกถึงที่บรรดาเดียรถีย์ประกาศจะแสดงฤทธิ์แข่งกับพระพุทธเจ้า บรรดาภิกษุและภิกษุณีต่าง ๆ ล้วนแล้วแต่อาสาว่า ขอพระพุทธองค์ไม่ต้องทรงแสดงฤทธิ์ ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลายจะยังให้เหล่าเดียรถีย์พ่ายไปด้วยฤทธิ์อำนาจที่ตนเองมีอยู่

ทั้งภิกษุ ภิกษุณี สามเณร สามเณรี ล้วนแต่อาสา พูดง่าย ๆ ว่าเด็กก็พร้อมที่จะท้าพิสูจน์ ผู้ใหญ่ก็พร้อมที่จะท้าพิสูจน์ แต่พระพุทธเจ้าตรัสว่า การแสดงยมกปาฏิหาริย์เป็นพุทธประเพณี พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ก็ต้องทำอย่างนี้ เพราะฉะนั้น..จึงเป็นหน้าที่ของตถาคต ไม่ใช่หน้าที่ของพวกเธอ

ตรงจุดนี้เราจะเห็นว่า บุคคลสมัยก่อนท่านมีความสามารถที่แท้จริง พร้อมที่จะท้าพิสูจน์ได้ โดยเฉพาะอย่างพระโมคคัลลานะ ถึงเวลาก็ไปเที่ยวนรกเที่ยวสวรรค์ แล้วก็นำเอาเรื่องของญาติโยมต่าง ๆ ที่ล่วงลับไปแล้วมาบอกกล่าวแก่บุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่

บอกชื่อ บอกฉายา บอกลักษณะท่าทาง บอกการตาย บอกสิ่งที่เขาชอบในขณะที่มีชีวิตอยู่ได้ คนก็ต้องเชื่อว่าไปพบมาจริง สั่งความมาถึงใคร มีอะไรอยู่ที่ไหนที่ญาติเขายังไม่รู้ สามารถบอกได้หมด คนก็เชื่อและเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามาก

เรื่องนี้เราต้องไปดูใน เปตวัตถุ และ วิมานวัตถุ ในขุททกนิกาย แต่อาจจะงงเพราะคำว่า เปตะ เรามักจะคิดว่าเป็นเปรต อันนี้เราเข้าใจผิด เปตชน เขาหมายถึงบุคคลที่ตายไปแล้ว เราจะเห็นว่าเรื่องมัฏฐกุณฑลีเทพบุตรก็อยู่ในเปตวัตถุเช่นกัน

เปตะ แปลว่า ผู้ตายไปแล้ว แต่ในวิมานวัตถุจะเป็นเรื่องของเทวดานางฟ้าทั้งนั้น ไปเปิดอ่านได้ พระโมคคัลลานะพอไปถึงก็จะชมเขาก่อน ว่าท่านทำบุญอะไรมาถึงได้มีวิมานสวยงาม มีรัศมีผ่องใสยิ่งนัก มีอทิสมานกายสวยอย่างนั้นอย่างนี้ พอถามถึงบุรพกรรม ท่านเหล่านั้นก็เล่าให้พระโมคคัลลานะฟัง