[เถรี]

อาการผีอำมีอยู่ ๒ สาเหตุด้วยกัน อย่างแรกเกิดจากเลือดลมในร่างกายของเราไม่ปลอดโปร่ง อาจจะเป็นเพราะว่าตอนช่วงนั้นกินอาหารผิดสำแดงเข้าไปก็ดี หรือว่านอนทับอวัยวะบางส่วนของตัวเองไว้ก็ดี ในเมื่อเลือดลมเดินไม่ดี โบราณเขาบอกว่า ลมตีขึ้น ก็จะมีอาการเหมือนกับมีเงาใหญ่ ๆ ดำ ๆ ทับอยู่ ทำให้อึดอัด ต้องดิ้นรนขยับให้พ้นจากท่านั้นถึงจะหลุด

ส่วนอีกอย่างหนึ่งเป็นผีจริง ๆ แต่ว่าส่วนใหญ่ผีที่มา ไม่ค่อยจะใช่ผีจริงหรอก มันผีปลอมก็คือเทวดา ถ้าหากว่าเป็นนักปฏิบัติ พรรคพวกของเราที่เป็นพรหมเทวดามีอยู่ เขาจะลองกำลังใจเราดูว่า กำลังใจของเราช่วงนี้ใช้ได้หรือยัง ? ถ้ายังกลัวตายอยู่แปลว่าใช้ไม่ได้จ้ะ ถ้าหากว่าผีอำ จะมีลักษณะเหมือนกับเงา ๆ ดำ ๆ แต่ถ้าผีจริงที่ว่านี่มาเป็นตัว ๆ เลย อย่างของอาตมานี่ไล่ชกกันอยู่ ๓ ปีเต็ม ๆ มาเป็นตัวแล้วไม่ได้มาตัวเดียวด้วย บางที ๗ ตัว ๘ ตัว ช่วยกันรุมยำอาตมาจนเละ จริง ๆ แล้วที่เรียกว่าผีของอาตมานี่คือเทวดา เป็นเพื่อนเก่า เขาอยากรู้ว่า ตอนนี้กำลังใจเป็นอย่างไร มีความเข้มแข็งพอไหม เขาก็มาทดสอบ

แต่ว่าเรื่องของการทดสอบนี้ถ้าเรากลัวมาก คำว่ากลัวมาก คืออาจจะกลัวจนเสียสติ เขาจะไม่มา แล้วถ้าหากว่าไม่กลัวเลย เขาก็ไม่มา พวกกำลังใจครึ่งกล้าครึ่งกลัว คิดว่าตัวเองแน่ อย่างนี้โดนทุกราย ของอาตมาโดนอยู่ ๓ ปีเต็ม ๆ ทุกวันเลย เช้ายันค่ำ ค่ำยันเช้า ใครบอกว่าผีหลอกกลางคืน อย่าไปเชื่อ เที่ยง ๆ ก็เอา มาทุกเวลาเลย มาทีหนึ่งก็หลาย ๆ ตัว ๗ ตัว ๘ ตัว ตีกันประจำ เสียงดังตึงตังอยู่ทุกวัน

คราวนี้กุฏิหลังแรกของอาตมาอยู่หลังร้านอาหารป้ากิมกีในวัดท่าซุง อยู่ตรงมุมกำแพงพอดี ป้าเขาก็ว่าหลวงพี่ขนย้ายอะไรกันทั้งวัน เสียงตึงตังอยู่อย่างนั้น ความจริงอาตมาตีกับผีอยู่ คือเขามาแกล้ง ไม่ยอมให้อยู่สุขอยู่สบายเลย เขาอยากลองกำลังใจดู ถ้าหากว่านึกถึงความดีได้ อย่างเช่นว่าเกาะพระได้ เกาะพระนิพพานได้ ยอมว่าตายแล้วเราไปอยู่กับพระ ตายแล้วเราไปพระนิพพาน เขาก็จะเลิก แต่ถ้าหากว่าเกาะไม่ได้ เขาก็ว่าไปเรื่อย

ของอาตมานี่ทหารเก่า ไม่ค่อยจะคิดเรื่องอื่นหรอก คิดอยู่อย่างเดียวว่า "เอ็งมาแกล้งข้าก็สู้" ก็เลยตีกันนานหน่อย พระอื่นบางทีก็โดน พระวัดท่าซุงไปถามดูเถอะ พอกำลังใจเริ่มดีโดนทุกรูปเลย อย่างท่านโกวิทที่สึกไปแล้ว โดนบีบคอจนหายใจไม่ออก จะตายแหล่มิตายแหล่ เออ...ตายก็ตายวะ กูไปนิพพานตอนนี้ก็ได้ ผีก็ปล่อย แล้วบอกว่า “หน้าอย่างนี้นะหรือจะไปนิพพาน ?” แหม..ดูถูกกันจริง ๆ..! ตั้งแต่บัดนั้นจนบัดนี้ ๑๘ ปีเต็ม ๆ แล้ว ยังไม่เคยเจอผีที่ไหนดุเท่ากับผีที่วัดท่าซุงเลย



จากกระโถนข้างธรรมมาสน์ฉบับที่ ๕๙