[คิมหันต์]

ตะวันลับทิวไม้ไปแล้วอากาศเริ่มเย็นลง นกขุนแผนสี่ห้าตัวกำลังบินกลับรัง นายท้ายของเราเร่งเครื่องทำเวลาเป็นการใหญ่ สายน้ำถูกแหวกเป็นปีกกระเซ็นซ่าน ชาวบ้านเริ่มลงเบ็ดราวกันหลายราย คงจะมากู้เบ็ดตอนกลางคืน สาว ๆ ลงมาอาบน้ำตามชายตลิ่ง รายหนึ่งนุ่งผ้าถุงลายเสือกระโจมอก เห็นแล้วนึกถึงแม่เสือสาวแห่งป่ากิเลสขึ้นมาโดยพลัน...

เรือเทียบเข้าหมู่แพทางซ้ายมือ คิดว่าจะพักกันที่นี่ กลับเป็นว่าอ่องโมมาเก็บเงินค่าสินค้าที่ขนมาให้คราวก่อน แถมยังฝากเจ้าของแพเล่นหวยอีกด้วย พอเรือออกตัวท่านนาวินบ่นเสียดาย บอกว่าแพนี้กว้างขวางสะอาดสะอ้าน น้ำท่าตรงนี้ก็ใสดี น่าจะพักกันแต่เนิ่น ๆ แต่ว่าการมาบ่นตอนนี้ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว เพราะนายท้ายจอมดีเดือดพาเรือวิ่งน้ำบานไปด้วยความเร็วสูง...

ใกล้ค่ำแล้วนึกว่าจะพัก ที่ไหนได้..อ่องโมพาวิ่งต่อไปเฉยเลย..!

สองฝั่งเป็นดงหวายรกทึบ ชูยอดสลอน เห็นแล้วน่าเก็บมาผัดหรือต้มจิ้มน้ำพริก เหยี่ยวนกเขาเลี้ยงตัวอยู่กลางอากาศ เตรียมพุ่งลงจับเหยื่อมื้อค่ำ เถาฟักข้าวทอดตัวระโยงระยางอยู่บนต้นไม้ใหญ่ ลูกสีแดงที่มีหนามคล้ายทุเรียนขนาดเล็ก แฝงใบให้เห็นแค่ซีกเดียว นกยางเปียคู่หนึ่งเกาะอยู่ชิดชายน้ำ อ่องโมเบียดเรือเข้าไปแกล้งตะเพิดไล่ มันทำท่าผวาแล้วเกาะอยู่ที่เดิม จ้างก็ไม่หนี ฮิ...ฮิ..!

เรือลาดตระเวนของทหารแล่นสวนมา ทหารเพียบทั้งลำ คงจะไปพักกันที่ด่านซึ่งเราผ่านมา หมอกบาง ๆ เริ่มก่อตัวขึ้นเหนือผิวน้ำ พอเรือพ้นคุ้งน้ำ ป่าหมาก ป่ามะพร้าวก็โผล่ให้เห็น ท่านนาวินบอกว่าตรงนี้คือบ้านดงใหญ่ ทำไร่อ้อยกันเป็นอาชีพ ปีที่แล้วบ้านนี้บ้านเดียวทำน้ำตาลอ้อยได้เกือบ ๑,๐๐๐ ชั่ง (ชั่งละ ๓ ปอนด์) ใส่ทองอร่ามกันไปทั้งหมู่บ้านเลย...