[เถรี]

ในอดีตชาติ มัฏฐกุณฑลีเทพบุตรเคยสร้างพระพุทธรูปเอาไว้ มาในชาติปัจจุบันนี้ ท่านไม่เคยสร้างความดีใด ๆ ในทาน ศีล ภาวนามาก่อนเลย เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วยใกล้จะตาย ผู้เป็นพ่อก็นำไปทิ้งไว้ที่ระเบียงบ้าน

องค์สมเด็จพระภควันต์เสด็จผ่านมาบิณฑบาต ฉัพพรรณรังสีของพระองค์ท่านกระทบไปถึง มัฏฐกุณฑลีเห็นเข้าก็เกิดความรู้สึกว่า "โอ้หนอ.. ใคร ๆ เขาลือกันว่า พระสมณโคดมมีความสามารถเหลือเกิน ถ้าพระองค์ท่านได้มารักษาเรา ก็คงจะหายจากโรคที่เป็นอยู่" จิตน้อมนึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยความเคารพเพียงแค่นี้ แล้วก็สิ้นชีวิต

ทำให้กรรมต่าง ๆ ที่ทำมาตั้งแต่ต้นนั้น โดนอุปฆาตกรรมฝ่ายกุศลตัดทิ้งจนหมด เหลือแต่บุญกุศลในพุทธานุสติ ส่งผลให้ท่านไปอยู่สวรรค์ชั้นดาวดึงสเทวโลก และยังมีโอกาสที่องค์สมเด็จพระบรมโลกเชษฐ์ ได้เสด็จขึ้นไปโปรดพระพุทธมารดา ทำให้ท่านได้ฟังอุณหิสวิชยสูตรกลายเป็นพระโสดาบัน พ้นจากอบายภูมิโดยสิ้นเชิง

นี่คืออำนาจของพุทธานุสติ ตั้งแต่ต่ำสุดจนสูงสุด ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงเคยกล่าวไว้ว่า พูดเท่าไรก็ไม่จบ หรือเรียกว่า ฝอยท่วมหลังช้างก็ไม่จบ

ในเมื่อเรามีโอกาสที่จะได้สร้างรูปเปรียบขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเฉพาะพระบรมรูปขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปฐมนั้น เป็นอานิสงส์ที่ยิ่งใหญ่มหาศาลที่สุด

พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุง ได้กล่าวเอาไว้ว่า การสร้างรูปสมเด็จองค์ปฐมนั้น แม้แต่พระพุทธเจ้าทุกองค์ก็ยังพลอยยินดีและโมทนาด้วย อานิสงส์อันยิ่งใหญ่นี้ ถ้าเราไม่ได้ทำอนันตริยกรรมทั้ง ๕ คือ เว้นเสียจากการฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ ทำร้ายพระพุทธเจ้าถึงห้อพระโลหิต และทำสังฆเภท คือยุสงฆ์ให้แตกกันแล้ว

พระยายมราชก็จะช่วยพยายามประคับประคองกำลังใจของเรา ให้เกาะอยู่ในด้านดีก่อนตาย เพื่อที่จะได้ไปเสวยบุญกุศลอันยิ่งใหญ่นี้ก่อน