[เถรี]

ถาม : แม่เป็นมะเร็งค่ะ
ตอบ : จะว่าไปแล้วคนเป็นมะเร็งนี่โชคดีนะ อันดับแรก..ต้องคอยเตือนสติให้รู้ตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าจะตาย อันดับสอง..ความเจ็บของมะเร็งบางทีมอร์ฟีนเอาไม่อยู่ พึ่งได้อย่างเดียวคือกำลังใจตัวเอง

ตัวอย่างชัดที่สุดก็คือหลวงพ่อเจ้าคุณไสว (พระเทพวิสุทธิเวที วัดอนงคาราม) ท่านมรณภาพแล้วไปเป็นพรหม ท่านบอกว่าตอนที่ท่านเป็นมะเร็งรู้สึกปวดมาก จนกระทั่งนึกอะไรไม่ออก กรรมฐานก็ไม่เคยปฏิบัติ แต่เจ้าคุณวีระ (หลวงพ่อวัดท่าซุง) ท่านพูดกรอกหูอยู่บ่อย ๆ ก็เลยต้องเอา ก็คือเวลาเจอหน้าหลวงพ่อวัดท่าซุงแต่ละครั้งท่านก็ชวนให้ปฏิบัติ จะได้ช่วยได้ ท่านก็เลยหันมาจับลมหายใจ หันมาภาวนา เออ..ทำให้อาการเจ็บปวดเบาลงจริง ๆ ก็เลยต้องเกาะลมหายใจเป็นหลัก ไม่อย่างนั้นท่านบอกว่า ตายแล้วยังไม่รู้เลยว่าจะหลุดไปไหน นี่ต้องบอกว่าเป็นความดีของมะเร็งที่ทำให้ไปถึงพรหม

ถาม : ให้แม่สวดมนต์ ?
ตอบ : ก็ดีแล้วนี่..ถ้าเราร่วมสวดได้ก็สวดไปด้วย

ถาม : กลัวว่าสวดด้วยแล้วคนอื่นจะตกใจ ?
ตอบ : ไม่เป็นไรหรอก ให้ท่านรู้ว่าเราอยู่ใกล้ แล้วทำให้ท่านไม่ลืมความดี