[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็แปลว่าเราเป็นบุคคลจำนวนน้อยกว่าน้อย ไม่ต้องไปเสียใจว่าเราแปลกแยกจากสังคมหรอก สังคมไม่ยอมรับเราตั้งแต่แรกแล้ว ทน ๆ อยู่ไปเถอะ ในเมื่อเป็นอย่างนั้น เราก็ต้องหาวิธีที่ปรับเปลี่ยน อย่าให้ตัวเราเป็นทุกข์เป็นโทษกับคนอื่นด้วย ขณะเดียวกันก็ให้การปฏิบัติของเราก้าวหน้าด้วย ก็คือต้องมาทำในสิ่งที่ซ้ำ ๆ ซาก ๆ

นักปฏิบัติ ถ้ามีอายุราชการในการปฏิบัติธรรมหลายปีหน่อย หลายท่านอาจจะสังเกตเห็นว่า มีบางช่วงการปฏิบัติของเราไม่ได้อะไรเลย เหมือนกับเดินไปชนกำแพง ทำไปวันหนึ่งก็แล้ว ๓ วันก็แล้ว ๗ วันก็แล้ว ครึ่งเดือนก็แล้ว เดือนหนึ่งก็แล้ว ๓ เดือน ๖ เดือน ๑ ปี ไม่ไปไหนเลย ขอให้รู้ว่า..ถ้าเกิดลักษณะนี้ขึ้นมาในการปฏิบัติของเรา แปลว่า เรากำลังจะเข้าถึงช่วงเปลี่ยนผ่านกำลังใจบางอย่าง อย่าได้ท้อถอย ขอให้ทำในสิ่งซ้ำ ๆ ซาก ๆ นั่นแหละ ทำแล้วทำอีก ย้ำแล้วย้ำอีก อย่าเบื่อหน่ายเป็นอันขาด เพราะเรากำลังรวบรวมกำลัง เพื่อที่จะก้าวข้ามสิ่งที่สูงหรือว่าเกินกำลังที่เราจะข้ามไปได้ ถ้าเรารวมกำลังพอวันไหน วันนั้นเราก็จะข้ามไปได้เอง

อย่าเบื่อว่าเป็นสิ่งที่ซ้ำซากต้องทำทุกวัน หาความก้าวหน้าไม่ได้ อย่าท้อว่าเราต้องทำสิ่งที่ซ้ำซากวันแล้ววันเล่า แล้วไม่เกิดผลอะไรขึ้น เราเจาะกำแพงจวนจะทะลุแล้ว เพียงแต่ตอนท้าย ๆ พอลึกเข้าไปก็ชักจะรู้สึกโหวงเหวง รอบข้างไม่เหลือใครเลย กูบ้าอยู่คนเดียวหรือเปล่าวะ ?