[เถรี]

กำลังใจของคนแต่ละระดับไม่เท่ากัน เพราะฉะนั้น..ถ้าเพื่อความปลอดภัยก็คือ ต้องมีสิ่งที่เป็นที่ยึดเกาะในชีวิตของเรา การปฏิบัติธรรมถ้าเข้าถึงจุดสุดท้ายจริง ๆ จะไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดข้องอยู่ในใจของตน อย่างที่อาตมาเคยสรุปสั้น ๆ ว่า “รู้ว่าดีก็ทำ รู้ว่าชั่วก็ละ ไม่เกาะทั้งดีทั้งชั่ว ถึงจะหลุดพ้นได้” สิ่งที่เราทำยังเป็นการเกาะดีอยู่ แต่ว่าเป็นการเกาะเพื่อความปลอดภัย

ตามที่หลวงพ่อสมเด็จพระสังฆราช วัดสระเกศ คือ สมเด็จพระสังฆราชญาโณทัยมหาเถระ ท่านตรัสว่า “ในเรื่องของบุญกุศลนั้น ตราบใดที่ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ ตราบนั้นยังจำเป็นต้องทำ เพราะว่าบุญกุศลส่งผลให้ดีโดยส่วนเดียว”

เพราะฉะนั้น..ถ้ายังเวียนว่ายตายเกิดอยู่เมื่อไร ผลบุญนี่ก็จะส่งผลให้เรามีความสุข มีความสบายในกาลข้างหน้า แต่ถ้าเราเน้นจะเอาธรรมะบริสุทธิ์โดยส่วนเดียว อาจจะเป็นการเข้าใจผิดเสียด้วยซ้ำไป ว่าลักษณะของการปฏิบัติจะต้องเป็นอย่างนั้น ซึ่งนั่นเป็นทิฏฐุปาทาน คือการยึดมั่นในความเห็นของตนเองเป็นใหญ่