[เถรี]

"ถึงได้ยืนยันว่า ถ้าอยากเก่งต้องอย่ากลัวอาจารย์ อย่างที่โบราณท่านบอกว่า อายครูบ่รู้วิชา ฉะนั้น..ไม่ต้องอาย ไปกี่ครั้งเราก็ได้ความรู้เพิ่มขึ้นเท่านั้นครั้ง คนเราไม่ได้เก่งทุกเรื่อง ผู้ที่เก่งครบถ้วนทุกเรื่องมีท่านเดียว คือ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้แต่พระอรหันต์ท่านก็ยังเก่งเป็นด้าน ๆ อย่างเช่น พระสารีบุตรเป็นเลิศทางปัญญา พระโมคคัลลาน์เป็นเลิศทางมีฤทธิ์ พระอนุรุทธเป็นเลิศทางทิพจักขุญาณ เป็นต้น ดังนั้น..ในเมื่อเราไม่ได้เก่งทุกด้าน ก็อย่าไปกลัวอาจารย์ ต้องวิ่งหาตลอด และมั่นใจว่าลูกศิษย์คนไหนที่วิ่งหา อาจารย์ท่านจะรักมาก โดยเฉพาะถ้าสั่งแล้วได้อย่างใจ

ของอาตมาเองการตรวจรอบสุดท้ายโดยผู้อำนวยการหลักสูตร คือ ท่านอาจารย์ ดร.พิเชฐ ทั่งโต ท่านตรวจแล้วท่านพูดอยู่ประโยคหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นยังไม่รู้สึก ท่านบอกว่า “ผมชอบใจท่านอาจารย์พระครูตรงที่ว่า บอกอย่างไรก็เขียนได้อย่างนั้น แก้ได้อย่างนั้น” ตอนนั้นที่ไม่เข้าใจเพราะว่ารู้สึกเป็นปกติของตัวเอง แต่พอไปเจอท่านอื่นที่บอกไป ๕-๖ ครั้งแล้วแก้ไม่ได้ แก้ไม่สำเร็จ ถึงได้เข้าใจว่าที่ท่านอาจารย์พูดว่าแปลว่าอะไร แปลว่าบอกไปแล้วเขาไม่เข้าใจว่าท่านอาจารย์ต้องการแบบไหน ก็ทำไม่ได้อย่างที่ท่านอาจารย์ต้องการ

เราอย่าไปอวดว่าเรามีความรู้ อย่าไปอวดดีกับอาจารย์ เพราะว่าท่านมีความชำนาญมากกว่า ฉะนั้น..ขอให้ฟังแล้วแก้ไขตามท่าน ถ้าไม่เข้าใจก็สารภาพไปตรง ๆ ว่าไม่เข้าใจ ท่านจะให้คำแนะนำเอง อาจารย์บางท่านอย่าง รศ.ดร.อภินันท์ จันตะนี บางคนถ้าท่านบอกแล้วลำบากนัก ท่านก็ช่วยเขียนให้เลย ท่านอาจารย์อภินันท์มาจากนิด้า"