[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ช่วงวันพ่อที่วัดจัดงานบวชเณร ตอนแรกทางโรงเรียนบอกว่ามีร้อยกว่ารูป เพราะเอานักเรียนที่ติด ร. มาบวชแก้ ร. ปรากฏว่ามีหมูไม่กลัวน้ำร้อน แต่กลัวบวช หนียกห้องไปห้องหนึ่ง ก็เลยเหลือแค่ ๘๓ รูป ๘๓ รูปมีพวกติด ร.อยู่ประมาณครึ่งหนึ่ง ปรากฏว่าเณรก็ล้นตามประสาวัยรุ่น อาตมาเลยแจกสายไฟไป ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไปทำร้ายร่างกายผู้ทรงศีลหรือเปล่า อาตมานั่งไม่ติดมาหลายวันแล้ว ปวดหลังเหมือนหลังจะขาด ให้หมอนวดให้ใครก็แก้ไม่หายทั้งนั้น จึงมาดูชะตากรรมตัวเองว่าจะนั่งตรงนี้ได้อีกสักเท่าไร ถ้าปวดขนาดนั้นนี่นั่งไม่ไหวจริง ๆ

ของบางอย่างก็ไปตามวาระ โดยเฉพาะสภาพร่างกาย ยิ่งอายุมากก็ยิ่งชำรุดง่าย หมอนวดบอกว่าเส้นหลังของอาตมาตึง สองข้างสูงต่ำต่างกันเห็นชัด ๆ เลย แล้วด้านที่สูงนั้นปวดอย่าบอกใคร เหมือนกับเส้นหดไปข้างหนึ่ง นี่ถ้าอากาศหนาวกว่านี้ไม่รู้ว่าจะแย่แค่ไหน พอเย็นแล้วส่วนใหญ่เอ็นจะหดตัว คราวนี้พอยืดไม่ออกก็ปวดอยู่นั่นแหละ ก็แค่บอกให้รู้ว่าแก่แน่ ๆ ไม่เป็นไร...ถ้านั่งไม่ไหว พวกเราก็ไปวัดกันแทนนะ เพียงแต่ว่าถ้าไปวัดก็ไปไม่ได้กันทุกเดือน ไปกันทุกเดือนก็เปลืองค่ารถตายชัก"