[เถรี]

เรื่องของความกลัว ถ้าเรากลัวแล้วมีสติ ก็จะสืบสาวหาสาเหตุได้ อาตมาได้ยินเสียงนี่เดินหาเลย เป็นพวกเราก็ทำตัวลีบอยู่ในกลด ไม่กล้าไปไหน บึงลับแลที่เขาเห็นว่าน่ากลัว ตีหนึ่งตีสองอาตมาโดดน้ำว่ายอยู่ตูม ๆ คิดอยู่อย่างเดียวว่า ถ้ามีตัวอะไรใหญ่ ๆ มาฮุบไปตูมเดียวก็สบายเลย ไม่ต้องทุรนทุรายมาก ตะกายไปหาที่ตายเอง..!

ไปลองทำดูบ้างไหม ? ตอนตีหนึ่งตีสอง ท้าทายดีมากเลยว่าจะกล้าจริงหรือเปล่า ทิดตู่ตอนนั้นเป็นเณรอยู่ ไปด้วยกันก็ไปโดดว่ายตูม ๆ บ้าง ถามว่าเณรไม่กลัวหรือ ? “อาจารย์อยู่ ผมไม่กลัวหรอก” โดดแล้วอาตมาว่ายไปกลางบึง จากนั้นก็ว่ายกลับ ทิดตู่ต้องพายแพไปกลางบึงถึงจะกระโดดได้

อย่าแบกความกลัวไว้มาก คนโบราณเขาบอกว่า “คนกลัว..ตายหลายครั้ง คนกล้า..ตายครั้งเดียว” คนขี้กลัวจินตนาการถึงความตายสารพัดชนิดที่จะมาถึงตัวเอง ก็เลยตายหลายครั้ง