[เถรี]

ถาม : หนูไปภาวนาคาถาโสตัตตะภิญญามา ๑ เดือน เพิ่งเห็นผลเมื่อวันก่อนนี่เองค่ะ ตอนที่ตัวลอยขึ้น หนูควบคุมตัวเองไม่ได้ หน้าคว่ำลง และอาการลอยหายไปตอนไหนหนูก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน พอจะกลับมาทำใหม่ ก็จำอารมณ์นั้นไม่ได้
ตอบ : ไม่ใช่จำอารมณ์นั้นไม่ได้อย่างเดียว เราไปอยากได้ด้วย ตัวอยากได้จะทำให้เราไม่ได้ ให้เราภาวนาโดยไม่ต้องสนใจว่าผลของอภิญญาจะเกิดหรือไม่เกิด
ถ้าหากว่าเกิดผลร่างกายลอยขึ้นมา ให้บังคับลอยช้า ๆ ก่อน พยายามตั้งสติ เคลื่อนไหวจนคล่องได้อย่างที่เราต้องการแล้วค่อยลอยไปที่อื่น

ถาม : วันที่ได้ เป็นวันที่ตัดสินใจว่าจะไม่เอาผลแล้ว
ตอบ : โถ..ตั้งเดือนหนึ่งกว่าจะได้ ถ้ารู้ว่าอาตมาภาวนาเวลานั้นแล้วได้เวลานั้นเลย คงจะหมดอารมณ์..! ถ้าเดือนหนึ่งนี่แสดงว่ากำลังใจเราอยากได้มาก อยากได้มากก็ฟุ้งซ่านมาก จิตจึงไม่รวมตัวจริง ๆ เสียที

ที่ว่ามายังไม่ถือว่าได้นะ คำว่าได้ต้องใช้ผลได้เดี๋ยวนั้นเลย ของเราเป็นลักษณะของการเพิ่งเข้าถึง และยังควบคุมไม่ได้ด้วย แต่ก็ยังดี..เริ่มต้นก็เขียน ก.ไก่ได้ก่อน ค่อยเขียนสระ พยัญชนะ วรรณยุกต์ เดี๋ยวก็ได้เป็นคำขึ้นมาเอง

ต่อไปจะได้ไม่เปลืองค่าน้ำมัน จะไปไหนแวบเดียวก็ถึงแล้ว หลอกชาวบ้านว่าขับรถมา