[โอรส]

ถาม : เราดูแผนที่กรมอุตุฯ ในแบบที่มีพายุเข้านะครับ พอพายุเคลื่อนตัวจะเข้าเมืองไทยขึ้นฝั่งที่ชุมพร พายุก็เลี้ยวขวาออกทันที (พายุแองเจลล่า)

ตอบ : ตอนนั้น คุณสมิธ ธรรมสโรช รายงานว่าพายุขึ้นแน่นอน ในหลวงตรัสว่า ไม่ขึ้นหรอก เชื่อฉันเถอะ เขารายงานมา ๒ ครั้ง พอครั้งที่ ๓ พายุเลี้ยวกลับ คุณสมิธก็เลิกเชื่อลูกน้องตัวเอง มีอะไรทูลถามในหลวงอย่างเดียว

ถาม : ในหลวงทรงให้ตั้งนกกระสาตัวหนึ่งชื่อว่าคุณสมิธด้วยหรือครับ ?

ตอบ : นกกระทุง ท่านพูดเล่นสนุก ๆ จริง ๆ แล้วบางอย่างถ้าไม่เกินกฎของกรรม เทวดาท่านก็ช่วยได้ เรื่องของพายุนั้น เกี่ยวกับนางเมขลา นางเมขลาเขามีหน้าที่รักษาท้องทะเล และเรื่องเกี่ยวกับลมฟ้าอากาศ

พอพายุเข้าในหลวงท่านทรงไปขอร้องให้ช่วย นางเมขลาบอกว่า ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะฝืนได้ไหม แต่จะลองดู ในหลวงเองก็ไม่ได้ประมาท ถึงเทวดารับปากแล้ว ท่านก็สั่งพวกกรมประชาสงเคราะห์ พวกราชประชานุเคราะห์ พวกกองทัพเรือ ให้เตรียมพร้อมทั้งหมด เรือหลวงจักรีนฤเบศร์ ลอยลำรออยู่แล้ว ถ้าพายุขึ้นก็ต้องพร้อมช่วยเลย

ถาม : อย่างนี้ที่หาดใหญ่แสดงว่าไม่ไหวใช่ไหมครับ ?

ตอบ : ไม่ไหว ถ้าไหวช่วยไปแล้ว ในหลวงท่านตรัสเอาไว้ชัดเลย ว่านางเมขลาท่านเก่งกว่า พายุเลยขึ้นฝั่งไม่ได้้

ถาม : อย่างนี้ไม่เหมือนกับว่า เราผลักดันไปให้เขาหรือครับ ?

ตอบ : ไม่ใช่ ถ้าหากว่ากรรมหนักจริง ๆ จำเป็นต้องรับ ก็แปลว่าแก้ไขไม่ได้ ถ้ายังแก้ไขได้แปลว่ายังไม่หนักนัก ไม่เกินวิสัย ภาษาพระหรือภาษาเทวดาเรียกว่าไม่เกินวิสัย ยังพอจะช่วยกันได้อยู่

กระโถนข้างธรรมาสน์ ฉบับที่ ๒
เดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗