[เถรี]

คราวนี้ในเรื่องความเชื่อเรื่องพระเครื่อง อาตมากลัวพวกเราหลงทางไกลเลยพูดถึงเครื่องรางก่อน แล้วก็ดึงพวกเรากลับมาหาพระรัตนตรัยในตอนท้าย ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเตลิดเปิดเปิงกู่ไม่กลับ..!

ในสมัยแรกต้องการที่พึ่งในพระพุทธศาสนา ก็ใช้วิธีรำลึกถึง เรียกว่าอนุสติ ก็คือพุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติ ตามนึกถึงคุณความดีของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หลังจากนั้นสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นเรื่องค่อย ๆ ยากขึ้น คนทำตามได้น้อย จนต้องสร้างเป็นพระพุทธรูปขึ้นมา

พระพุทธรูปนี้ นอกจากสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นรูปเคารพแล้ว ยังมีที่มาที่ไปตามที่นักวิชาการเชื่อก็คือ เริ่มมาจากสมัยพระยามิลินท์ หรือที่บาลีเรียกว่า มิลินทะ อังกฤษเรียกว่า พระเจ้าเมนันเดอร์ สร้างขึ้นมาเพราะว่าชาวกรีกมีค่านิยมในการสร้างรูปวีรบุรุษของตน ในเมื่อท่านมานับถือพระพุทธศาสนาก็เริ่มสร้างพระพุทธรูปขึ้นมา ที่เราเรียกว่า พระพุทธรูปสมัยคันธาระ คันธาระนี่สมัยนี้ฝรั่งเขาอ่านว่า กันดาฮาร์ พวกเราก็กันดาฮาร์ตามเขาไป ลืมไปว่าเราเรียกว่าคันธาระมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้อยู่ในปากีสถาน อาตมภาพเข้าไปดูมาหมดแล้ว ไปแล้วรู้สึกตลกตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะว่าไปถึงเขาก็ต้อนเข้าห้องฝ่ายผู้หญิงเพื่อตรวจตัวพวกเรา เนื่องจากว่าผู้ชายชาวปากีสถานไว้หนวดเคราเฟิ้มกันทุกคน แล้วอาตมาไปก็ห่มจีวรเหมือนกับชุดผู้หญิง หนวดเคราก็ไม่มีกับเขา ก็เลยโดนไล่ไปทางห้องผู้หญิงเพื่อตรวจค้นตัว

ประเทศปากีสถานฟังดูแล้วน่ากลัวมาก ก็คือเป็นอิสลาม ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ แต่จริง ๆ แล้วมีชาวพุทธเผ่าพาวรีอยู่หน่อยหนึ่ง คำว่าหน่อยหนึ่งก็คือประมาณสามสี่แสนคน แต่ว่าประชากรเขา ๒๕๐ กว่าล้านคน สามสี่แสนก็เลยเป็นน้ำหยดเดียวในทะเลทราย เขาจึงไม่รู้จักแม้กระทั่งพระ

บรรดาเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ใส่ชุดปกติขาว เดินมาถามเลยว่า "ยูแต่งตัวแบบนี้นับถือศาสนาอะไร ?" ต้องบอกเขาว่าเป็น Buddhist Monk พอถึงเวลาเขาอ่านชื่อ ก็บ่น "Your name' re too long" ชื่อคุณยาวฉิบหายเลย เพราะว่าสมณศักดิ์ของพระ ต้องเขียนครบทุกตัว เขาเอามาไล่นับ โอ้โห..! ๒๘ ตัวอักษร โดนทุกที..!