ดูแบบคำตอบเดียว
  #1  
เก่า 18-02-2013, 21:19
คิมหันต์ คิมหันต์ is offline
ทีมงานเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 663
ได้ให้อนุโมทนา: 26,519
ได้รับอนุโมทนา 88,284 ครั้ง ใน 1,256 โพสต์
คิมหันต์ is on a distinguished road
Default มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ ตอนที่ ๗

มีสองแม่ลูกจะเดินทางไปทำงานเมืองไทยมาขอพรแต่เช้า “ขอให้แคล้วคลาด ปลอดภัย รวยกลับมานะจ๊ะ” เขาหลบหนีเข้าเมือง อาตมาไปเอาใจช่วยให้แคล้วคลาดปลอดภัย ก็เท่ากับสนับสนุนให้เขาทำผิดกฎหมายนะสิ...(ทำอย่างกับตัวเองมาพม่าถูกกฎหมายนักนี่..!)

วันนี้เป็นวันพระแปดค่ำต้องให้ศีลอุโบสถ กำลังฉันอยู่ บรรดาชาวบ้านขนอิฐเข้าวัดมาพอดี เกวียนเล่มแล้วเล่มเล่าทะยอยเข้ามาเป็นแถวยาวเหยียด เห็นความสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้วัดของพวกเขาแล้ว รู้สึกดีใจที่ได้มาช่วยพวกเขาสร้างวัด

ไปดูการขนอิฐถึงโรงงานกลางทุ่ง คุณวีรชัยกำลังตรวจนับเกวียน เล่มหนึ่งขนอิฐสามร้อยก้อน เผื่อหักอีกร้อยละห้า ขากลับอาตมาหมดแรงเดิน ต้องนั่งเกวียนกลับมา ไม่เจียมสังขารดีนัก มาถึงก็เห็นครูบาน้อยคัดอิฐออกมากองพะเนิน บอกว่าใช้ไม่ได้ มีทั้งครึ่งสุกครึ่งดิบ และที่สุกมากจะกลายเป็นเนื้อกระเบื้องใส พวกนี้ปูนจะไม่เกาะ

พระอาจารย์ใหญ่ธัมมะเสนะมาถึงก่อนเพล คราวนี้พูดไทยได้อีกหลายคำ เช่น “น้ำร้อน อาบน้ำ” อาตมาถวายกระติกน้ำร้อนทัฟสลิมแบบพกพาแก่ท่าน กระติกใบนี้เต้อ (มานนท์) และลูกเหมียว (นิภา ศิริวรดล) สองตายายถวายมาเมื่อปีใหม่
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-02-2013 เมื่อ 01:28
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 69 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา