ดูแบบคำตอบเดียว
  #44  
เก่า 29-11-2014, 01:34
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม is offline
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,751
ได้ให้อนุโมทนา: 268,230
ได้รับอนุโมทนา 837,224 ครั้ง ใน 12,756 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


ศิวนาฏราชในห้องพิพิธภัณฑ์

ด้านซ้ายมือของต้นสาละ เป็นระเบียงคดที่มีข้าวของเครื่องใช้ในพระราชพิธีต่าง ๆ เช่น คันไถสำหรับงานจรดพระนังคัล (แรกนาขวัญ) ราชวัตร บังสูรย์ บังแทรก พัดโบก เป็นต้น ถัดไปเป็นกองเสาและคานไม้เก่า ๆ น่าจะรื้อมาจากพระตำหนักหลังใดหลังหนึ่ง แล้วใช้งานไม่หมด จึงเอามากองรวมกันไว้ที่นี่ สุดทางระเบียงคดเป็นห้องโถงใหญ่ มีนักท่องเที่ยวเดินเข้าไปไม่น้อย แต่ก็มีอีกจำนวนมากที่เดินเลยไป อาตมาขี้สงสัยอยู่แล้ว จึงเดินตามเข้าไปในห้องโถงบ้าง...

เจ้าหน้าที่เรียกตรวจ "สลากบัตร" เมื่อเห็นว่าพวกเรามีตั๋วเข้าชมกันแล้วทุกคน ก็ปล่อยให้เข้าไปข้างใน ตรงกลางห้องเป็นรูปหล่อสัมฤทธิ์ "ศิวนาฏราช" องค์ใหญ่ สวยงามสุดใจขาดดิ้น นอกจากศิลปะอันอ่อนช้อยงดงามแล้ว ยังได้ศูนย์ชนิดที่องค์เทวรูปขนาดใหญ่ตั้งอยู่บนฐานเล็กประมาณ ๒ ฝ่ามือเท่านั้น ซ้ำเขายังอวดฝีมือด้วยการยกองค์เทวรูปตั้งไว้บนลูกกลึงไม้อีกทีหนึ่ง ให้เห็นชัด ๆ ไปเลยว่าศูนย์ดีถึงขนาด เนื้อโลหะสัมฤทธิ์ก็สวยฉ่ำติดตาติดใจ เห็นแล้วอยากอุ้มกลับไปเมืองไทยเดี๋ยวนั้นเลย..!

ด้านหลังองค์ศิวนาฏราช เป็นแท่นไม้สามชั้น ตั้งเทวรูปพระพิฆเณศวร์และพระนารายณ์หลายองค์ ชั้นบนสุดเป็นพระพุทธรูปศิลปะขอมทรงเครื่อง ขนาดหน้าตักประมาณ ๙ นิ้ว แต่ว่าโดนเทวรูปพระศิวะ "ขโมยซีน" ไปจนหมด ทั้งศิลปะการออกแบบ ทั้งเนื้อโลหะสู้กันไม่ได้เลย จนคนแทบจะไม่สนใจเทวรูปองค์อื่น ๆ บนชั้น เอาแต่รุม "ถอดรูป" ขององค์ศิวนาฏราชเป็นการใหญ่ ได้เห็นแค่เทวรูปพระศิวะองค์นี้องค์เดียว ก็คุ้มกับที่มากัมพูชาแล้ว..! จะถาม "ยายจ้อ" ว่ามีที่มาที่ไปอย่างไร ? เธอก็ "หายศีรษะ" ไปไหนไม่รู้ ? ทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง ชอบทำตัวเป็น "นินจา" เหมือนกันหมด...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg IMG_1477.jpg (99.2 KB, 1314 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 116 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา