[เถรี]

"ท้ายสุดก็ว่า เจตนาญาติโยมทำบุญมาก็เพื่อทอดกฐินวัดสระแก้ว จึงตกลงแบ่งเงินจากกองกฐิน ๑ แสนบาทไปร่วมบุญกฐินกับวัดสระแก้ว เพื่อให้เป็นไปตามเจตนาของผู้บริจาค จะได้ไม่เป็นโทษย้ายเจดีย์ ส่วนที่เหลือก็โยกเอาไปทอดกฐินปลดหนี้ที่วัดทุ่งหลวง

แสดงว่าหลวงปู่ธรรมชัยท่านก็คงอยากจะให้งานที่วัดเสร็จเร็ว ๆ เรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นแบบนี้ก็เลยเกิดขึ้น อาตมาก็ดีใจว่าจะได้ไปกตเวทิตาต่อครูบาอาจารย์ ที่ท่านเคยให้ความเมตตาสงเคราะห์ ให้ความรู้มาตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นฆราวาสอยู่ โดยเฉพาะว่าหลวงปู่ธรรมชัยท่านถอดประคำที่ท่านใช้ประจำตัวจากคอสวมให้กับอาตมาเลย บอกว่า "ต่อไปให้เป็นกำลังใหญ่ในพระพุทธศาสนา" อาตมาตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร ดีใจว่าหลวงปู่ให้ประคำก็รับไว้ด้วยความยินดี ...(หัวเราะ)... ตอนนี้รู้แล้วว่าหลวงปู่ท่านมองการณ์ไกลกว่าอาตมาเยอะเลย

ประคำก็ไม่ได้อยู่กับอาตมาแล้ว ตอนนั้นพระครูแสง (น้องชาย) จะไปทำงานที่ประเทศซาอุดิอาระเบีย เขาบอกว่า “พี่...ขอประคำหลวงปู่ให้ผมเถอะ ผมจะไปซาอุฯ จะได้ใช้ในการภาวนา” ก็เลยยกให้น้องชายไป ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปัจจุบันนี้ท่านบวชพระมาจะ ๒๐ พรรษาแล้ว ยังได้เก็บของหลวงปู่ไว้หรือเปล่า ? อาตมาก็เหลือแต่พระของหลวงปู่อยู่แค่ไม่กี่องค์ ลูกประคำอีกสายหนึ่งที่บูชามาจากของท่าน ตอนนั้นราคาแพงมาก เส้นหนึ่งตั้ง ๘๐ บาท ใช้จนกระทั่งขึ้นเงาลื่นเป็นกระจก ญาติโยมก็ขอแบ่งกันไปหมดแล้ว"