[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "มีพระอยู่รูปหนึ่งเกิดพร้อมพระพุทธเจ้า บวชจนอายุ ๘๐ ปี ไม่ได้ความดีอะไรเลย คือพระฉันนะ พระฉันนะเป็นสหชาติ คือผู้เกิดร่วมกับพระพุทธเจ้า ที่เกิดพร้อมกันก็มีพระพุทธเจ้า พระนางพิมพาราชเทวี นายฉันนะมหาดเล็กประจำพระองค์ กาฬุทายีอำมาตย์ ม้ากัณฐกะ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ และขุมทองทั้ง ๔ ทิศ

พอใคร ๆ ออกบวชกัน นายฉันนะก็บวชบ้าง นายฉันนะบวชแล้วไม่ฟังคำของใคร พระอุปัชฌาย์อาจารย์สอนอะไรไม่ฟังทั้งนั้น ความรู้สึกของท่าน ไม่ได้รู้สึกว่าท่านเป็นพระฉันนะ แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าอีกฝ่ายคือพระพุทธเจ้า ท่านรู้สึกว่านั่นคือพระลูกเจ้า คือเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ แล้วตัวท่านก็คือนายฉันนะ อำมาตย์คนสนิท พอพระไปเตือนให้ท่านประพฤติปฏิบัติให้สมกับความเป็นพระ ท่านก็ว่าเขากลับว่า "ท่านเป็นใคร ถึงบังอาจมาสั่งสอนผม"

แม้กระทั่งพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะในฐานะพระอุปัชฌาย์อาจารย์ไปสั่งสอน ก็โดนสวนกลับว่า "ท่านเป็นใคร ? มาจากไหน ? สมัยพระลูกเจ้าออกบวช มีผมอยู่คนเดียว พวกท่านอยู่ที่ไหนกันก็ไม่รู้ ตอนนี้มาบอกว่าผมชื่อสารีบุตร ผมชื่อโมคคัลลานะ ผมเป็นอัครสาวก.."

ถ้าอยู่วัดท่าขนุนสมัยนี้ก็น่าจะถูกไล่ออกจากวัดไปนานแล้ว แต่ว่าสมัยนั้นพระท่านส่วนใหญ่หมดกิเลสแล้ว ไม่ได้กิเลสท่วมหัวเหมือนกับอาตมา ท่านก็เลยทำไม่รู้ไม่ชี้ ในเมื่อไม่ฟังคำสอนก็ไม่สอน ปล่อยเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ปีแล้วปีเล่า จนกระทั่งพระพุทธเจ้าจะปรินิพพาน ก่อนปรินิพพานได้สั่งพระอานนท์ว่า ให้สงฆ์ลงพรหมทัณฑ์แก่พระฉันนะ คำว่าลงพรหมทัณฑ์ก็คือลงโทษกันอย่างผู้ใหญ่

พระอานนท์ก็กราบทูลถามว่า ลงพรหมทัณฑ์ทำอย่างไร พระองค์ท่านตรัสว่า อย่าให้พระภิกษุสงฆ์ร่วมกิน ร่วมนอน ร่วมสังฆกรรมกับพระฉันนะ พระฉันนะจะพูดอะไร จะทำอะไร ปล่อยไปตามสบาย"