[คิมหันต์]

อาตมาซวยแต่คนอื่นกำลังเฮง ชักแถวกันขึ้นมารับเงินจากครูบาน้อย มีทั้งค่าแรงงาน มีทั้งเงินที่ญาติฝากมาจากไทย ที่สุดกระทั่งเงินที่ยืมจ่ายก่อน สมัยอาตมายังสร้างวัดอยู่ก็เป็นแบบนี้ เงินมาถึงมือมีอันหายวับไปกับตา ปาฏิหาริย์ชัด ๆ..!

กลางวันมีอะโวคาโดมาสามผล การฉันไอ้ลูกดำ ๆ เหี่ยว ๆ เนื้อในเละ ๆ ช้ำเลือดช้ำหนอง ซ้ำรสชาติพิลึกพิลั่นแบบนี้ สำหรับท่านอื่นต้องใช้ความกล้ามหาศาล อาตมากับครูบาน้อยเลยว่ากันเพลินไม่มีคนแย่ง

ตอนบ่ายภาวนาคาถาอภิญญา จิตทรงตัวมั่นคงประมาณ ๑ ชั่วโมง รู้สึกร่างกายมีกำลังขึ้นมา ทันใดก็เห็นหลวงตาเย็นยืนจังก้าเหมือนจะเข้ามาทำร้าย หลวงตาแกบวชมาจากระยอง มาพม่าแล้วไม่ยอมกลับไทย เล่นแร่แปรธาตุหวังสำเร็จปรอท มาอยู่กับครูบาน้อยระยะหนึ่ง ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง หัวรั้นก็ปานนั้น ทำผิดไม่ยอมรับผิด กระทั่งจนต่อพยานหลักฐาน จึงหนีไปอยู่ที่สองแคว ลงว่าเห็นท่านมาท่านี้คงไม่ได้มาดีแน่ ภาษิตจีนว่า “จิตใจทำร้ายคนไม่พึงมี แต่จิตใจระวังคนมิอาจละเลย” ต้องเตือนครูบาน้อยให้ระวังตัวเสียแล้ว

บอกกล่าวท่านนาวินเสร็จ อาตมาคว้ามีดขอตรงไปยังดงกล้วย จัดแจงตัดแต่งใบกล้วยให้พอดี ท่านอื่นเขาทำงานงก ๆ กันทั้งวัน พอมีแรงบ้างจงไปทำเสียดี ๆ จะอ้างว่ายังป่วย หรืออ้างอาวุโสมันหน้าด้านเกินไป