[เถรี]

"การฉันอาหารในเวลาวิกาลเป็นอาบัติปาจิตตีย์ แสดงคืนได้ ก็กลายเป็นว่า ถึงเวลาก็ไปกินแล้วก็มาปลงอาบัติกัน คุณเสฐียรพงษ์ วรรณปก ตอนเป็นเณรอยู่อีสาน เพื่อนเณรสะกิดให้ไปแอบดูหลวงพี่กินข้าวเย็นกัน ก็เลยไปกัน ปรากฏว่าเขาอุตส่าห์หนีไปอยู่ในป่าช้า นี่ก็ไปย่องหมอบ ๆ คลาน ๆ มุดพุ่มไม้ไปแอบดู ด้วยความที่เป็นเด็ก ไม่รอบคอบ ไปทำกิ่งไม้หักกร๊อบ...! โดนหลวงพี่หิ้วคอมา จับบีบปาก เอาข้าวเหนียวจิ้มปลาแดกยัด บังคับว่ากลืนลงไปเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้นโดน กินไปเรียบร้อยแล้วบอกว่า "มึงไปฟ้องหลวงพ่อเลย มึงก็กินเหมือนกัน"

ส่วนหลวงพ่อฤๅษีเจอทีเด็ดกว่านั้นอีก ท่านบอกว่าพอขึ้นวัดเท่านั้น เจ้าถิ่นต้อนรับแข็งขัน "นิมนต์ครับ ๆ" พอขึ้นมาจัดน้ำใช้น้ำฉันเสร็จสรรพ ลงไปตะโกนสั่งเด็กวัดให้ฆ่าไก่ แกงเลี้ยงพระเย็นนี้ เล่นเอาหลวงพ่อห้ามเจ้าอาวาสแทบแย่ ความจริงท่านต้อนรับดีนะ น่ารักมากเลย "ตามธรรมเนียมไทยแท้แต่โบราณ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ อย่างดีเลิศตามมีและตามเกิด ให้เพลินเพลิดกายากว่าจะกลับ"