[เถรี]

จะว่าไปแล้วความตายไม่ใช่ของที่น่ากลัว เพราะว่าความตายนั้นเป็นแค่การเปลี่ยนรูปขันธ์ เปลี่ยนภพภูมิไปตามบุญกรรมที่เราสร้างไว้เท่านั้น ถ้าหากว่าเราสร้างกรรมดีไว้มาก ก็เปลี่ยนไปสู่รูปขันธ์ที่มีความเป็นทิพย์ มีความสุข สะดวกสบาย อย่างเช่นเทวดา นางฟ้า หรือพรหม เป็นต้น

ถ้าหากว่าเราสร้างความดีไว้น้อย ก็อาจจะได้เกิดเป็นเทวดาชั้นรอง ๆ ลงมา อย่างเช่น รุกขเทวดา ภุมมเทวดา หรือว่าเกิดมาเป็นมนุษย์ แต่ถ้าหากว่าเราสร้างกรรมไว้มาก ก็ต้องลงในภพภูมิที่ต่ำไปเรื่อย ๆ ยิ่งสร้างกรรมหนักก็ยิ่งอยู่ในภพภูมิที่ต่ำลงไปมาก ไล่จากสัตว์เดรัจฉาน อสุรกาย เปรต สัตว์นรก

เมื่อเราเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วก็อย่าให้ขาดทุน เกิดใหม่อย่างแย่ที่สุดก็ต้องให้ได้เป็นมนุษย์อีก ดังนั้น..เราต้องปฏิบัติในมนุสสธรรมก็คือมีศีล ๕ เป็นปกติ เว้นจากการฆ่าสัตว์หรือทรมานสัตว์ให้ลำบากโดยเจตนา เว้นจากการลักขโมย หยิบฉวย ช่วงชิง สิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้ เว้นจากการแย่งชิงสิ่งที่เขารัก คนที่เขารัก เว้นจากการพูดจาโกหกมดเท็จ หลอกลวงคนอื่นเขา เว้นจากการดื่มสุราเมรัย และเสพยาเสพติด เป็นต้น

หรือจะปฏิบัติในเทวธรรมก็ต้องมีศีล ๕ เป็นพื้นฐาน และประกอบไปด้วยหิริ โอตตัปปะ รู้จักละอายต่อความชั่ว เกรงกลัวว่าผลของความชั่วจะส่งผลร้ายแก่เรา ถ้าหากว่าจะเป็นเทวดาชั้นสูงขึ้นไป ก็จำเป็นที่จะต้องมีกรรมบถ ๑๐ มีฌานสมาบัติ เป็นต้น