[เถรี]

"ต่างประเทศเขาทึ่งมาก ว่าคน ๆ หนึ่ง ทำไมถึงมีคนรักมากขนาดนี้ ทั้งที่พระองค์ไม่ได้ตั้งใจทำให้ชาวบ้านรัก แต่ว่าตั้งใจทำเพื่อความสุขของชาวบ้านทั้งหมด

ทางเทศบาลตำบลทองผาภูมิ โดยท่านนายกเทศมนตรีประเทศ บุญยงค์ จัดงานเฉลิมพระเกียรติถวายในหลวงอยู่ ๕ วัน คือวันที่ ๑-๕ ธันวาคม พอดีว่าวัดท่าขนุนโดนกำหนดให้ร่วมโครงการด้วย ก็ต้องไปแสดงพระธรรมเทศนาในคืนวันที่ ๒ เทศน์ช่วงกลางคืน อากาศก็หนาว

คืนแรกวัดทองผาภูมิเทศน์เรื่องพระมหากษัตริย์ยอดกตัญญู อาตมารู้ว่าเขาลอกจากเรื่องของท่านอาจารย์พันเอกพิเศษทองคำ ศรีโยธิน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก ขอให้เทศน์ได้ก็แล้วกัน คืนที่สองอาตมาเทศน์เอง ย้ำตรงจุดที่ว่า ในหลวงทรงเหนื่อยเพื่อพวกเรามา ๖๕ ปีเต็ม ๆ แล้ว ในส่วนที่พระองค์ทรงเหนื่อยนั้น ก็คือความตั้งใจบำเพ็ญพระองค์เป็นแบบอย่างให้พวกเราทำตาม ไม่ได้ต้องการให้เราชื่นชมว่าพระองค์ท่านดีอย่างนั้นเก่งอย่างนี้ แล้วก็ไปตะโกนว่าทรงพระเจริญ แต่ต้องการให้ทำตาม

พระองค์ท่านประหยัดแบบไหน ฉลองพระองค์ปะแล้วปะอีก รองพระบาทซ่อมแล้วซ่อมอีก หลอดยาสีพระทนต์ก็รีดจนแบนเป็นกระดาษ พวกเราชื่นชมว่าพระองค์ท่านประหยัด แต่พอน้ำท่วมขึ้นมา ขนกระเป๋าหลุยส์วิตตองหนีน้ำร้อยห้าสิบกว่าใบ แบบนี้ก็สมควรตาย..!"