รศ.ภิญโญ - คุณลาวัณย์ สุวรรณคีรี
ท่านเล่าประวัติให้ฟังว่า ท่านเขียนลายก่อนเขียนหนังสือเป็น เพราะมีหลวงปู่ที่วัดบ้านเกิดเอาท่านไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม หลวงปู่ท่านเก่งทางเขียนลาย ทางฉลุไม้ สลักไม้ มีลูกศิษย์ลูกหาเต็มไปหมด ท่านเองเวลาเขามาชุมนุมกัน หลวงปู่ท่านสอน ท่านเองก็ได้ฟังไปด้วย รู้สึกชอบใจ เห็นเขาทำลายก็อยากจะเขียนบ้าง เลยหัดเขียนลายก่อนเขียนหนังสืออีก
ที่ขำที่สุดก็คืองานชิ้นไหนที่อาตมาไปเห็นว่าสวย ปรากฏว่ากลายเป็นงานของท่านหมดเลย คุยถึงตรงโน้น ตรงนี้ ท่านก็บอกให้นี่ก็งานผม โน่นก็งานผม เอาเล่มหนังสือมาเปิดให้ดู ใช่งานท่านจริง ๆ ด้วย แสดงว่างานของท่านถูกสายตาอาตมามาก เห็นว่าสวยทันทีเลย
ท่านก็ชวนไปดูโน่นดูนี่ในบ้าน เดินไปทั่ว อายุย่าง ๘๐ ปีแล้ว มีลู่วิ่งอยู่หลังบ้านด้วย เต็มสนามหลังบ้านเลย ท่านวิ่งวันละ ๖๐ รอบ มิน่าว่าท่านถึงได้คล่องตัวขนาดนั้น หมอบ ๆ คลาน ๆ เขียนลายทั้งวัน คนแก่ขนาดนั้นขึ้น ๆ ลง ๆ ยังสะดวก แต่ที่อัศจรรย์กว่านั้นก็คือคุณลาวัณย์ สุวรรณคีรี ภรรยาของท่านอาจารย์ ดูไม่ออกเลยว่าเป็นคนแก่ อะไรจะสาวพริ้งได้ถึงขนาดนั้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-01-2016 เมื่อ 17:07
|