[เถรี]

ดังนั้น..เมื่อเราเลิกละจากที่นี่ไปแล้ว ท่านใดที่ถือศีล ๘ ได้ ให้ตั้งใจถือศีล ๘ ต่อไป เพราะว่าเป็นศีลที่เอื้ออำนวยต่อการปฏิบัติได้เป็นอย่างดี ถ้าถือศีล ๘ ไม่ได้ ให้ลดลงไปถือศีล ๕ ส่วนที่ต่ำกว่านั้นไม่มี ต่ำกว่าศีล ๕ เมื่อไร เราจะไม่ได้เป็นคน

เพราะว่าศีล ๕ เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า มนุสสธรรม แปลว่าธรรมที่ทำให้เกิดเป็นมนุษย์ รักษาศีลแล้วพยายามเจริญภาวนา ไม่ต้องเสียเวลาไปสอบถามใคร การปฏิบัติแทบทั้งหมดถ้าตั้งใจทำ จะได้คำตอบในการปฏิบัติจากตัวของเราเอง ยกเว้นการก้าวเข้าสู่ความเป็นพระอริยเจ้าที่เราไม่คุ้นเคย อาจจะต้องซักถามครูบาอาจารย์บ้าง

ท่านทั้งหลายเมื่อออกจากวัด กลับไปยังบ้านเรือนของตนเองแล้ว อย่าทิ้งการปฏิบัติ คนที่ทิ้งการปฏิบัติไปนาน ๆ แล้วจะเอาคืนได้ยากมาก เพราะว่าอันดับแรก กำลังของเราไม่มีพอที่จะสู้กิเลส อันดับที่สอง กำลังใจของเรามีแต่จะคล้อยตามกิเลสมากกว่าต่อต้าน โอกาสที่จะได้ดีก็มีน้อย ดังนั้น...รักษาอารมณ์ใจได้แล้วก็ประคับประคองให้อยู่กับเราให้ยาวนานที่สุด แล้วเราจะเห็นหนทางเองว่าก้าวต่อไปข้างหน้าเราจะก้าวไปที่ใด ลำดับต่อไปก็เข้าสู่พิธีการของเรา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
งานบวชเนกขัมมปฏิบัติช่วงวันอาสาฬหบูชา
วันจันทร์ที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๖๐
(ถอดจากเสียงเป็นอักษรโดย นายกระรอก)