[เถรี]

"อาตมาบอกพ่อเขาว่า "เอาอย่างนี้...ถ้าลูกคุณเอาไอโฟนมาคืนก็จบแค่นี้ ไม่มีปัญหาอะไรกันต่อ แต่ถ้าหากว่าไม่ยอมสารภาพ ไม่ยอมเอามาคืน แต่จนด้วยหลักฐานเพราะกล้องวงจรปิด ถึงอาตมาได้ของคืน ก็จะแจ้งความ" สรุปว่าไอ้เจ้านั่นคลานมาสารภาพแต่โดยดี ถามว่า "มึงนึกอย่างไรถึงมาเอา ?" เขาบอกว่า "เพื่อนอยากได้" "แล้วมึงไม่รู้หรือว่าวัดนี้วงจรปิดเพียบเลย ?"

ถามว่า "ของอยู่ไหน ?" "เข้าร้านไปแล้ว" "ไหนบอกว่าเพื่อนอยากได้ เสือกเอาไปขายแล้ว...! ไปเอาคืนมา" เขาก็ติดต่ออยู่พักใหญ่ บอกว่าทางร้านส่งเข้ากรุงเทพฯ ไปแล้ว เร็วขนาดนั้นเลยหรือ ? เลยบอกว่า "มีสองวิธี วิธีแรกคือให้ร้านเอามาคืน วิธีที่สองคือมึงซื้อเครื่องใหม่มา แต่กูให้เวลาแค่ ๕ โมงเย็นนี้เท่านั้น" ก็เลยไปซวยที่พี่สาว

พี่สาวบอกว่าน้องคนนี้ ทำเรื่องให้เดือดร้อนมาหลายครั้งแล้ว จึงบอกเขาว่า "อาตมาไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น ว่าจะทำด้วยเหตุผลอะไร แต่ตอนนี้ที่ต้องการคืออยากได้ของคืน เพราะของมาหายในวัด ซึ่งปกติแล้วไม่เคยหาย ฉะนั้น...อาตมาให้เวลาแค่ ๕ โมงเย็น ถ้าเอามาคืนไม่ได้จะแจ้งความ...! โดยเฉพาะคุณเป็นต่างด้าว กำลังรอบัตรประชาชนไทย ถ้าแจ้งความเมื่อไรโดนถอนสิทธิ์การรับบัตรประชาชนแน่นอน" พี่สาวก็เลยซวย น้ำตาไหลน้ำตาร่วง โทรไปสั่งร้านในเมืองกาญจนบุรีให้ส่งของมากับรถตู้ มาอีก ๑๐ นาทีจะหมดเวลา ทันเส้นตายพอดี

ส่วนไอ้ตัวแสบไม่รู้สึกรู้สาอะไรหรอก เพราะรู้อยู่แล้วว่าทำแล้วมีคนจ่ายแทน ตกลงทิดโจ้ได้ไอโฟน ๔s ใหม่เอี่ยมเลย ของเก่าเข้ากรุงเทพฯ ไปเอาคืนไม่ทัน เลยบอกว่า ความจริงอาตมาจะแจ้งความว่าร้านรับของโจรก็ได้นะ แต่ไม่อยากทำ ความจริงอยากได้ ๖s มากกว่า แต่จะขูดรีดโยมมากไป"