ใต้ฟ้าอิระวดี ตอนที่ ๘
ตื่นขึ้นมาสรงน้ำตีสี่ ทำวัตรเช้าตีห้า อุทิศส่วนกุศลให้แก่เหล่าเทวดาและบรรดาเจ้าที่ ซึ่งมาโมทนาบุญกันแน่นขนัด รอจนสว่างดีแล้วจึงลงไปเดินดูรอบวัด มีศาลาและกุฏิผุโทรมอยู่หลายหลัง อายุของวัดตกสมัยปลายอยุธยาหรือต้นรัตนโกสินทร์เห็นจะได้ เสนาสนะทั้งหลายจึงทรุดโทรม ขนาดปลวกกินโบสถ์ทั้งที่ผนังเป็นปูนแท้ ๆ..!
รอบบริเวณเป็นบ้านไทยลาวทั้งหมด ๖ หมู่บ้าน คือ บ้านสองแคว บ้านหนองบัว บ้านใหม่ บ้านสามพระยา บ้านป่าหวาย และ บ้านป่าลาน ชาวบ้านพูดภาษาลาวเป็นพื้น น่าเสียดายที่บ้านสองแควและบ้านป่าลานกลายเป็นบ้านชองนาคัวะและบ้านปาตะแลของพม่าไปแล้ว เนื่องจากขาดพระที่เป็นลูกหลานชาวบ้านอยู่อย่างต่อเนื่อง เมื่อทางการส่งพระพม่าเข้ามาอยู่แทน เลยกลายเป็นพม่าไปหมด...
การแปรรูปไม้ในวัดหนองบัว
ในวัดมีท่อนซุงนับเป็นร้อย ๆ ท่อน มีการตั้งโรงเลื่อยแปรรูปกันในวัดนั่นเอง ท่านนาวินบอกว่า ทางการเปิดป่าให้ชาวบ้านตัดไม้มาทำบ้านเรือนได้ ให้บ้านละ ๓ - ๔ ต้น ห้ามซื้อขายเด็ดขาด และให้รวมกันเพื่อแปรรูปไม้ ป้องกันการลักลอบนำไปขาย จึงต้องมารวมกันแปรรูปในวัด จากจำนวนไม้ที่เห็น เลื่อยกันเป็นปีก็ยังไม่หมด..!
ญาติโยมมาถวายอาหารเช้ากันมาก ต่างบ่นอัศจรรย์ว่ามากันได้อย่างไร ตอนสามทุ่มยังไม่เห็นมีใครมา พอตีห้าเสียงทำวัตรเช้าดังมาซะแล้ว อาหารที่ถวายออกไปทางพม่าปนลาว มีปลาเป็นส่วนใหญ่ อยู่ใกล้น้ำก็ต้องกินปลาเป็นธรรมดา นั่งรถมาระบมไปทั้งตัว ฉันเสร็จมันทำท่าจะหลับซะให้ได้ ต้องฝืนใจนั่งคุยกับโยมกันเสียมารยาท...
ท่านพรนั่งลำดับญาติกับญาติโยมที่มาเยี่ยม กว่าจะรู้ว่าลูกเต้าเหล่าใคร ต้องซักประวัติย้อนหลังกันหลายตลบ ส่วนท่านนาวินแจกจ่ายเงินทองที่มีคนฝากกันมาแก่ญาติของเขา อาตมาได้โอกาส หลบไปซักผ้าผ่อนที่เต็มไปด้วยฝุ่น ห้องน้ำนี้เป็นของใหม่ที่ท่านนาวินสร้างขึ้นด้วยเงินสนับสนุนของอาตมา รวมทั้งหมด ๕ ห้องด้วยกัน แต่กระนั้นก็ยังต้องสร้างห้องน้ำรวมให้เขาตามความเคยชิน...
สร้างห้องน้ำเดี่ยวให้เป็นอย่างดี แต่ญาติโยมไม่ชอบเพราะไม่เคยชิน..!
ทั้งพระทั้งฆราวาสของพม่า ถนัดกับการอาบน้ำในห้องน้ำรวม ใครขืนปิดประตูอาบอยู่คนเดียว มีหวังโดนพวกทุบประตูประท้วง ซ้ำยังมองหน้าด้วยสายตาแปลก ๆ แบบไม่เคยพบไม่เคยเห็น “ผมมาทำห้องน้ำเดี่ยว เขาบ่นกันใหญ่ เลยต้องตามใจด้วยการทำห้องรวมให้ ขนาดนั้นเขายังบ่นว่าสิ้นเปลือง ทำไปทำไมทีละห้าหกห้อง...” ท่านนาวินว่า...
หลังเพลปล่อยให้ท่านนาวินสั่งงานพระเณรเรียบร้อยแล้ว อาตมา ท่านนาวิน ท่านพร ก็ลาญาติโยมออกเดินทาง โปไลไม่ได้ไปด้วย คงมีแต่เจ้าโตน้องชายของท่านนาวินไปแทน ลุงทองแดงมัคคนายกเอาเรือหางยาวไปส่งที่ฝั่งเมืองจะอีน เห็นเรือเมล์ที่วิ่งระหว่างเมืองจะอีนกับมะละแหม่ง กำลังรับคนรับของขึ้นเรือจนแน่นเอี๊ยด ลำโตกว่าเรือเขียวเรือแดงของเราสมัยก่อนมาก...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-06-2010 เมื่อ 14:36
|