[เถรี]

ประการที่สอง คือ พยายามรักษาศีลทุกข้อให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล ไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล

ในจุดนี้สำหรับท่านที่โดนอกุศลกรรมขัดขวางก็คือ จะมีทุกสิ่งทุกอย่างที่มายั่วยุให้เราฆ่าสัตว์หรือทำร้ายสัตว์โดยเจตนา ให้เราลักขโมยหรือหยิบฉวยสิ่งของต่าง ๆ ที่เราอยากได้โดยไม่บอกกล่าวต่อเจ้าของ ให้เราล่วงละเมิดคนที่เขารัก ของที่เขารัก

บางท่านอยู่ ๆ ก็มีเพศตรงข้ามเข้ามาเอง วิ่งมาหาเองเพื่อเป็นการทดสอบกำลังใจ เป็นต้น บางทีก็ทำให้เราต้องเป็นคนโกหกหลอกลวงคนอื่นเขา หรือว่าเพื่อนฝูงมาชักชวนให้ดื่มสุราเมรัย เราเองไม่อาจจะทนแรงยั่วยุของเพื่อนฝูงได้ก็ละเมิดศีลไป

สิ่งทั้งหลายนี้เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรักษาศีลให้ได้ โดยตั้งกำลังใจในลักษณะที่ว่า "ตัวตายดีกว่าศีลขาด" ถ้าเราสามารถทำได้เด็ดขาดเช่นนั้นจริง ๆ สิ่งที่คนอื่นเขาตำหนิ เขาว่ากล่าวเรามา ก็เป็นเพียงแค่ลมผ่านหูเท่านั้น ไม่จำเป็นที่จะต้องไปใส่ใจ หรือว่าคำพูดของคนชั่ว ไม่สามารถยกขึ้นมาเป็นประมาณได้ เราจะทำตามเฉพาะที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือองค์หลวงปู่หลวงพ่อสอนเรามาเท่านั้น

ถ้ากำลังใจของเรามั่นคงได้ขนาดนี้ เราก็สามารถที่จะรักษาศีลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้