[หยาดฝน]

องค์สมเด็จพระภควันเสด็จไปเป็นเวลา ๑๑ วัน จึงเดินทางไปถึงสถานที่นั้น เมื่อปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ เห็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมา ก็พากันนึกว่า สิทธัตถราชกุมารไม่สามารถจะทนความลำบากได้ ละความเพียรเสียแล้ว คงแวะมาหาเราเพื่อต้องการให้เราช่วยดูแลรับใช้เหมือนเดิม พวกเราทั้งหลายจงอย่าได้สนใจ อย่าได้ลุกรับ อย่าได้ถวายน้ำใช้น้ำฉัน อย่าได้ปูอาสนะต้อนรับ เป็นต้น

ครั้นตกลงกันเรียบร้อยแล้ว เมื่อองค์สมเด็จพระประทีปแก้วเสด็จไปถึง ด้วยอำนาจพุทธานุภาพอย่างหนึ่ง และความเคยชินอย่างหนึ่ง ก็ทำให้ปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ ลืมข้อสัญญัติที่ตกลงกันไว้ ต่างคนต่างลุกขึ้นต้อนรับ รับเอาบาตร รับเอาไม้เท้า แล้วก็ปูอาสนะ ถวายน้ำใช้น้ำฉันให้ แต่ว่ายังคงแสดงความมานะอยู่ ด้วยการเรียกว่า “อาวุโส” ซึ่งเป็นคำที่แปลว่า “ผู้มีอายุ” เป็นคำที่ผู้ใหญ่เรียกผู้น้อยในลักษณะยกย่อง เหมือนอย่างกับที่บ้านเราเรียกผู้น้อยว่า “ไอ้หนุ่ม” เป็นต้น